Aleksander Dobry: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Bibliografia: poprawa linków
uzupełnienia merytoryczne, pozycja w bibliografii, drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Aleksander Dobry''', [[Język rumuński|rum.]] ''Alexandru cel Bun'' (ur. [[1375]]-[[1380]]1375–1380, zm. [[1432]]) – [[hospodar]] [[Hospodarstwo Mołdawskie|Mołdawii]] w latach [[1400]]-[[1432]]1400–1432 z dynastii [[Muszatowicze|Muszatowiczów]].
 
== Życiorys ==
Był synem hospodara [[Roman I (hospodar mołdawski)|Romana I]] i jego żony Anastazji. Objął tron mołdawski dzięki interwencji hospodara [[Wołoszczyzna|wołoskiego]] [[Mircza Stary|Mirczy Starego]], który w [[1400]] usunął zeń hospodara [[Juga (hospodar mołdawski)|Jugę]] i wprowadził nań Aleksandra (początkowo, do [[1407]], wraz z bratem [[Bogdan (współrządca Mołdawii)|Bogdanem]]).
 
Był synem hospodara [[Roman I (hospodar mołdawski)|Romana I]] i jego żony Anastazji. Objął tron mołdawski dzięki interwencji hospodara [[Wołoszczyzna|wołoskiego]] [[Mircza Stary|Mirczy Starego]] (którego był siostrzeńcem), który w [[1400]] usunął zeń hospodara [[Juga (hospodar mołdawski)|Jugę]] i wprowadził nań Aleksandra (początkowo, do [[1407]], wraz z bratem [[Bogdan (współrządca Mołdawii)|Bogdanem]]). Zaraz po objęciu rządów musiał pokonać kilku innych pretendentów do tronu, m.in. swego kuzyna Iwaszkę, syna [[Piotr I (hospodar mołdawski)|Piotra I]].
Jego długie panowanie było okresem rozkwitu Mołdawii, szczególnie pod względem gospodarczym. Aleksander uporządkował zrujnowany wcześniejszymi waśniami kraj, szczególną uwagę przykładał do rozwoju miast, którym nadawał liczne przywileje. Dbając o rozwój handlu czarnomorskiego, wydawał przywileje handlowe kupcom ze [[Lwów|Lwowa]] ([[1408]]) i [[Kraków|Krakowa]] ([[1409]]). Rozbudował porty w [[Kilia (miasto)|Kilii]] (zajętej po śmierci Mirczy Starego) i [[Białogród nad Dniestrem|Białogrodzie]], które w tym okresie były jedynymi portami morskimi wykorzystywanymi przez Polskę.
 
Jego długie panowanie było okresem rozkwitu Mołdawii, szczególnie pod względem gospodarczym. Aleksander uporządkował zrujnowany wcześniejszymi waśniami kraj, szczególną uwagę przykładał do rozwoju miast, którym nadawał liczne przywileje. Dbając o rozwój handlu czarnomorskiego, wydawał przywileje handlowe kupcom ze [[Lwów|Lwowa]] ([[1408]]) i [[Kraków|Krakowa]] ([[1409]]). Rozbudował porty w [[Kilia (miasto)|Kilii]] (zajętej po śmierci Mirczy Starego) i [[Białogród nad Dniestrem|Białogrodzie]], które w tym okresie były jedynymi portami morskimi wykorzystywanymi przez Polskę.
W polityce zagranicznej oparł się na sojuszu z [[Polska|Polską]] i [[Wołoszczyzna|Wołoszczyzną]] przeciwko [[Węgry|Węgrom]]. [[12 marca]] [[1402]] uznał się wasalem króla Polski [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełły]], a [[1 sierpnia]] [[1404]] złożył mu [[hołd lenny]] w [[Kamieniec Podolski|Kamieńcu Podolskim]]. Wspierał militarnie Polaków w walkach przeciwko [[zakon krzyżacki|zakonowi krzyżackiemu]] – oddziały mołdawskie uczestniczyły w [[Wielka wojna z zakonem krzyżackim|wojnie 1409-1411]] (w tym w [[bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]]), [[Wojna głodowa|1414]], a także odznaczyły się podczas oblężenia [[Malbork]]a w [[1422]]. Wspierał też Jagiełłę finansowo (zabezpieczeniem jednej z pożyczek był zastaw na [[Pokucie|Pokuciu]], które później stało się terytorium spornym). Pod koniec życia (po [[1430]]), wobec braku polskiej pomocy w wojnie z [[Turcja|Turcją]] wypowiedział stosunek lenny wobec Polski i zaatakował [[Pokucie]], wspierając wielkiego księcia [[Świdrygiełło|Świdrygiełłę]] w walce przeciwko Jagielle, jednak bezskutecznie.
 
W polityce zagranicznej oparł się na sojuszu z [[Polska|Polską]] i [[Wołoszczyzna|Wołoszczyzną]] przeciwko [[Węgry|Węgrom]]. Początkowo sprzyjała mu sytuacja międzynarodowa, w szczególności wewnętrzne problemy Węgier i [[12Imperium marcaosmańskie]]go, którzy nie mogli angażować swoich sił w Mołdawii. 12 marca [[1402]] uznał się wasalem króla Polski [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełły]], a [[1 sierpnia]] [[1404]] złożył mu [[hołd lenny]] w [[Kamieniec Podolski|Kamieńcu Podolskim]] (potwierdził go w 1407 we Lwowie). Wspierał militarnie Polaków w walkach przeciwko [[zakon krzyżacki|zakonowi krzyżackiemu]] – oddziały mołdawskie uczestniczyły w [[Wielka wojna z zakonem krzyżackim|wielkiej wojnie 1409-14111409–1411]] (w tym być może w [[bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]]), [[Wojna głodowa|wojnie głodowej 1414]], a także odznaczyły się podczas oblężenia [[Malbork]]a w 1422. Układ między Jagiełłą z [[1422Zygmunt Luksemburski|Zygmuntem Luksemburskim]] z 1412 pozostawiał Mołdawię pod zwierzchnictwem polskim, choć nakładał na Aleksandra obowiązek wsparcia Zygmunta w wojnie z Turcją. WspierałAleksander teżwspierał Jagiełłę finansowo (zabezpieczeniem jednej z pożyczek był zastaw na [[Pokucie|Pokuciu]], które później stało się terytorium spornym). PodW koniec1420 życiastracił (pona [[1430]])rzecz Turków Kilię, wobeczdołał braku polskiejjednak pomocyz wpomocą wojniepolską odzyskać. W latach 20. stopniowo zaczęły pogarszać się stosunki Aleksandra z [[Turcja|Turcją]]Węgrami wypowiedział stosunekszczególnie lennyna wobectle Polskirealizowania isprzecznych zaatakowałinteresów na Wołoszczyźnie (Aleksander wspierał [[PokucieRadu II Praznaglava|Radu Praznaglavę]], wspierająca wielkiego księciaZygmunt [[ŚwidrygiełłoDan II|ŚwidrygiełłęDana II]]. W 1428 Aleksander nie wziął udziału w walcewyprawie Zygmunta przeciwko JagielleTurkom, jednakwobec bezskutecznieczego Zygmunt zaczął domagać się od Jagiełły podziału Mołdawii. Proponował też obsadzenie Kilii (która na dodatek zaatakowali Wołosi) [[Zakon krzyżacki|Krzyżakami]].
Był hojnym mecenasem kościoła prawosławnego, ufundował liczne [[cerkiew (budynek)|cerkwie]] i [[monaster|monastyry]], utworzył też drugie biskupstwo prawosławne w Mołdawii, a także biskupstwo ormiańskie w [[Suczawa|Suczawie]]. Sprowadził do Suczawy relikwie [[Jan Nowy|św. Jana Nowego]], uznanego za patrona Mołdawii.
 
Zmiana kierunku polityki międzynarodowej nastąpiła pod koniec życia Aleksandra (po śmierci [[Witold]]a w 1430). Wówczas wobec braku polskiej pomocy w wojnie z Turcją wypowiedział stosunek lenny wobec Polski. Na początku 1431 osadził na tronie wołoskim [[Aleksander Aldea|Aleksandra Aldeę]], a następnie zaatakował [[Pokucie]], wspierając wielkiego księcia [[Świdrygiełło|Świdrygiełłę]] w walce przeciwko Jagielle, jednak bezskutecznie.
 
Był hojnym mecenasem kościoła prawosławnego, ufundował liczne [[cerkiew (budynek)|cerkwie]] i [[monaster|monastyry]], zakończył spór o [[metropolita|metropolię]] mołdawską, utworzył też drugie biskupstwo prawosławne w Mołdawii, a także biskupstwo ormiańskie w [[Suczawa|Suczawie]]. Sprowadził do Suczawy relikwie [[Jan Nowy|św. Jana Nowego]], uznanego za patrona Mołdawii.
 
Po jego śmierci państwo mołdawskie zostało ogarnięte przez kryzys polityczny w związku z działaniami wielu pretendentów do tronu (licznych synów, a potem i wnuków Aleksandra), czego efektem było osłabienie władzy centralnej umocnionej przez Aleksandra.
 
=== Małżeństwa i potomstwo ===
Aleksander Dobry był czterokrotnie żonaty. Jego żonami były:
* poślubiona w [[1393]] lub [[1394]] Małgorzata z Lasoncz (''de Losoth''), córka Stefana, wojewody siedmiogrodzkiego,
* poślubiona ok. [[1408]] Anna Neacşa, zm. [[2 listopada]] [[1418]]
* poślubiona w [[1419]] [[Ryngałła Anna]], z którą się rozwiódł w [[1421]]
* poślubiona po [[1420]] Maria.
 
Pozostawił po sobie licznych ślubnych i nieślubnych synów, pięciu z nich obejmowało potem tron mołdawski: [[Eliasz I (hospodar mołdawski)|Eliasz]], [[Stefan II (hospodar mołdawski)|Stefan]], [[Piotr II (hospodar mołdawski)|Piotr]], [[Bogdan II|Bogdan]] i [[Piotr III Aron|Piotr Aron]].
 
=== Bibliografia ===
{{bibliografia start}}
* [[Juliusz Demel|Demel J.]], ''Historia Rumunii'', wyd. 2, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź 1986, s. 119.
* [[Jan Tęgowski|Tęgowski J.]], ''Powiązania genealogiczne wojewodów mołdawskich Bogdanowiczów z domem Giedyminowiczów w XIV-XV wieku'', "[[Genealogia. Studia i materiały historyczne]]", t. 3, 1993.
* {{cytuj pismo | nazwisko = Musialik| imię = Dominik| tytuł = Najdawniejsze próby utrzymania niezależności przez hospodarstwo mołdawskie od XIV do poł. XV wieku| url = ftp://atgroup.home.pl/ksiazki/szh/szh14.pdf| czasopismo = Studenckie Zeszyty Historyczne| adres czasopisma = http://knhs.hist.uj.edu.pl/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=82&Itemid=127| wolumin = 15| strony = 45–48| rok = 2008| wydawca = Koło Naukowe Historyków Studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego| miejsce = Kraków| issn = 029-0465}}
{{bibliografia stop}}
 
==Linki zewnętrzne==