Gąsienicowa Turnia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToSter (dyskusja | edycje)
m HotCat: Usunięto kategorię "Turnie i skały słowackich Tatr", WP:SK
ToBot (dyskusja | edycje)
m Robot automatycznie zamienia tekst (-Ściana (góry) +ściana (geomorfologia))
Linia 21:
'''Gąsienicowa Turnia''' – niewybitne, skaliste wzniesienie w [[Świnicka Grań|Świnickiej Grani]] w [[Tatry Wysokie|Tatrach Wysokich]]. Ma cztery wierzchołki o wysokościach w kierunku od zachodu na wschód: 2266 m, 2279 m, 2279 m, 2276 m<ref name=Mapa>{{Cytuj książkę|tytuł= Orla Perć. Mapa 1:5000 |miejsce=Kraków |rok=2005/2006|wydawca= Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka |isbn= 83-87873-42-X}}</ref> ([[Wielka Encyklopedia Tatrzańska]] podaje 2280 m<ref name=WET>{{Cytuj książkę |imię=Zofia |nazwisko= Radwańska-Paryska |imię2=Witold Henryk |nazwisko2= Paryski|tytuł= Wielka Encyklopedia Tatrzańska|miejsce=Poronin|wydawca= Wyd. Górskie|miejsce= |rok=2004 |isbn = 83-7104-009-1}} </ref>). Od sąsiedniej [[Niebieska Turnia|Niebieskiej Turni]] oddziela je [[Niebieska Przełączka Wyżnia]] (2253 m), a od [[Świnica|Świnicy]] [[Gąsienicowa Przełączka]] (2260 m), [[Świnicka Kopa]] (2298 m) i [[Świnicka Szczerbina Wyżnia]] (2295 m)<ref name=Mapa/>.
 
Nazwa pochodzi od [[Dolina Gąsienicowa|Doliny Gąsienicowej]], nad którą się wznosi. Północne stoki Gąsienicowej Turni opadają do [[Mylna Kotlinka|Mylnej Kotlinki]] w najwyższym piętrze tej doliny, zaś południowe do polodowcowego kotła [[Dolinka pod Kołem|Dolinki pod Kołem]] (górne piętro [[Dolina Pięciu Stawów Polskich|Doliny Pięciu Stawów Polskich]]). Górna część tych stoków, zarówno z południowej, jak i północnej strony, to strome [[Ścianaściana (górygeomorfologia)|ściany]], w których znajdują się [[droga wspinaczkowa|drogi wspinaczkowe]]. Stokami południowymi, sporo poniżej wierzchołków, prowadzi czerwony szlak turystyczny z [[Kasprowy Wierch|Kasprowego Wierchu]] na [[Zawrat]].
 
Latem pierwszymi znanymi zdobywcami byli Stefania Wieniewska (Klemensiewiczowa) z [[Zygmunt Klemensiewicz (fizyk)|Zygmuntem Klemensiewiczem]] i [[Roman Kordys|Romanem Kordysem]] w [[1907]] roku. Zimą pierwszego wejścia dokonał [[Mariusz Zaruski]] z towarzyszami w [[1910]] roku<ref name=WET/>.