Wojciech Mickunas: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
'''Wojciech Mickunas''' - jeździec, trener jeździectwa. Urodzony 16.03.1947r. Syn znanego w okresie międzywojennym jeźdźca, zawodowego oficera artylerii konnej, instruktora Centrum Wyszkolenia Kawaler
'''Wojciech Mickunas''' - jeździec, trener jeździectwa. Urodzony 16.03.1947r. Syn znanego w okresie międzywojennym jeźdźca, zawodowego oficera artylerii konnej, instruktora Centrum Wyszkolenia Kawaler
Linia 3:
Edukację jeździecką rozpoczął pod okiem ojca w wieku 13 lat w nieistniejącej już Stadninie Koni Chyszów koło Tarnowa. Jan Mickunas objął tam posadę trenera w Zakładzie Koni Eksportowych, rezygnując uprzednio pod presją syna z pracy nauczyciela – dyrektora Szkoły Rolniczej.
 
Koronną dyscypliną Wojciecha Mickunasa jest [http://pl.wikipedia.org/wiki/Wszechstronny_Konkurs_Konia_Wierzchowego Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego] ([http://pl.wikipedia.org/wiki/Wszechstronny_Konkurs_Konia_Wierzchowego WKKW]), ale w swojej kilkunastoletniej przygodzie jeździeckiej startował także w skokach i ujeżdżeniu. Reprezentował barwy klubów LZS Chyszów, LKS Cwał Poznań, LZS Racot, CWKS Stara Miłosna, LKS „Hubertus” Biały Bór, LKS „Lumen” Drzonków. Od 1968 roku Instruktor, a od 1972 Trener Jeździectwa. Trzykrotnie uczestniczył w Igrzyskach OlimpijskichŁOlimpijskich w 1972 roku w Monachium, jako zawodnik, w 1988 roku w Seulu, jako trener – jego drużyna zajęła wtedy zespołowa IV miejsce, w 1992 w Barcelonie, jako członek międzynarodowej grupy ekspertów wspomagających komitet organizacyjny konkurencji WKKW. Start w Igrzyskach Olimpijskich spowodował zainteresowanie psychologią zwierząt, głównie koni, ponieważ koń, którego „awaryjnie” dosiadł zaledwie miesiąc przed Igrzyskami, okazał się koniem chorym psychicznie.
 
Zainteresowanie dość szybko przerodziło się w pasję i wpłynęło na dalsze działania Wojciecha Mickunasa. Propagowanie koniarstwa opartego na zrozumieniu koni i szukaniu sposobów porozumiewania się z tymi zwierzętami, stało się jego sposobem na życie. Swoje przemyślenia prezentował przez 15 lat na łamach dwutygodnika Konie i Rumaki w rubryce „Trener Radzi”. Jest autorem książki o tym samym tytule. Od kilku lat współpracuje z wydawnictwem Galaktyka przy publikacji wartościowej literatury hipologicznej. Jest znany jako propagator idei jeździectwa naturalnego i wszystkiego, co prowadzi do poprawy sytuacji koni użytkowanych w rozmaity sposób przez ludzi. W różnych działaniach uczy jeźdźców i hodowców, jak porozumiewać się z końmi w sposób dający obu stronom szansę współistnienia we wzajemnym poszanowaniu i przyjaźni.