Wojna angielsko-hiszpańska (1655–1660): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wspomagane przez robota ujednoznacznienie: Flandria - Zmieniono link(i) Flandria (region); zmiany kosmetyczne |
m poprawa linków |
||
Linia 11:
=== Przymierze z Francją ===
Po zakończeniu pierwszej wojny angielsko-niderlandzkiej [[Oliver Cromwell]] skierował swoją uwagę przeciwko starym nieprzyjaciołom Anglii- katolickiej [[Francja|Francji]] i Hiszpanii. Cromwell wierzył w siłę protestantyzmu w Europie a Hiszpania jako odwieczyny wróg identyfikowana była z agresywną polityką antybrytyjską. W przypadku Francji obawiano się, ze konflikt z nią mógłby wzmocnić dynastię Stuartów w [[Anglia|Anglii]]. Podczas pierwszych lat swojego protektoratu Cromwell prowadził rozmowy z kardynałem Mazarinem, które doprowadziły do zawarcia w marcu 1657 r. układu angielsko-francuskiego skierowanemu przeciwko Hiszpanii. Anglicy zobowiązali się wesprzeć siły francuskie w ich walce przeciwko Hiszpanom na ziemiach [[Flandria (region)|Flandrii]]. Francja wystawiła armię składającą się z 20 000 ludzi, natomiast Anglicy powołali pod broń 6000 ,,czerwonych kurtek,, z New Model Army. Równocześnie flota angielska prowadziła działania przeciwko flamandzkim fortom nadbrzeżnym w [[Gravelines]], Dunkierce i [[Fort-Mardyck|Mardyck]]. Po zdobyciu Gravelines fort przekazano w ręce francuskie, natomiast Dunkierka oraz [[Fort-Mardyck|Mardyck]] przypadła w udziale Anglikom.
=== Wojna lądowa we Flandrii ===
Połączone inwazyjne siły angielsko-francuskie we Flandrii dowodzone były przez francuskiego marszałka Turenne. Armią hiszpańską dowodził Don Juan Jose de Austria nieślubny syn hiszpańskiego króla Filipa. Armię 15 000 Hiszpanów wspierały siły 3000 wiernych królowi Anglików, którzy byli zalążkiem armii inwazyjnej Karola II. Jednym z dowódców tych sił był brat Karola James książę Yorku, późniejszy król [[Jakub II Stuart|Jakub II]].
Flota angielska zablokowała porty flamandzkie, jednak ku niezadowoleniu Cromwella przygotowania do kampanii lądowej przeciągnęły się aż do końca roku i były stale przesuwane. W związku z tym marszałek Turenne latem 1657 r. przerwał działania wojenne przeciwko Hiszpanom w Luksemburgu, zwlekając z atakiem na Flandrię. W międzyczasie flota angielska zajęła port [[Fort-Mardyck|Mardyck]] dnia [[9 września]] 1657 r. oraz rozpoczęła oblężenie Dunkierki w maju [[1658]] r.
Dnia [[4 czerwca]] hiszpańska armia pomocnicza, która miała za zadanie odblokowanie miasta została pobita w bitwie pod Dunkierką (bitwa na wydmach). W walce odznaczył się angielski kontyngent wojskowy, który przypuścił atak na 50 metrowy przyczółek. W końcu po poddaniu się miasta dnia [[14 czerwca]] kardynał Mazarin przekazał miasto w ręce Anglików, pomimo protestów króla Ludwika XIV. Anglicy obiecali królowi jednak respektowanie praw katolickiej ludności miasta.
| |||