Wersja z 12:54, 2 paź 2005 edytuj Berasategui (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 50 990 edycji mNie podano opisu zmian ← poprzednia edycja		Wersja z 21:21, 24 lis 2005 edytuj anuluj edycję Erwin-Bot (dyskusja \| edycje) 30 461 edycji linki poprawione następna edycja →
Linia 3: Jego kariera w tenisie zawodowym przypadła na lata [[1982]]-[[1996]]. W listopadzie [[1991]] zajmował najwyższą pozycję w rankingu światowym w karierze - 23.; w rankingu deblowym najwyżej był u schyłku kariery, na pozycji nr 62 w sierpniu [[1995]]. Wygrał łącznie 6 turniejów najwyższej rangi (Grand Prix albo ATP Tour) w singlu i 4 w deblu. Specjalizował się w grze z głębi kortu, jego ulubioną nawierzchnią - jak większości Hiszpanów - była mączka ceglana. W [[1986]] był w półfinale turnieju w Nicei. W [[1987]] w drodze do III rundy (1/16 finału) w [[Wielki Szlem\|wielkoszlemowym]] [[French Open]] wyeliminował czołowego gracza [[~~USA~~Stany Zjednoczone\|amerykańskiego]], [[Brad Gilbert\|Brada Gilberta]]. W [[1988]] dotarł do półfinału prestiżowego turnieju w Hamburgu (otwarte mistrzostwa Niemiec), rok później był w półfinale w Rzymie (otwarte mistrzostwa Włoch) oraz po raz pierwszy w finale (Madryt). W lutym 1989 debiutował w reprezentacji [[Puchar Davisa\|daviscupowej]] w meczu (zwycięskim) z [[Meksyk]]iem, wygrał jeden mecz w grze pojedynczej (jeden także przegrał). Był także w reprezentacji Hiszpanii w [[Drużynowy Puchar Świata (tenis)\|Drużynowym Pucharze Świata]]. W [[1990]] w barwach narodowych w Drużynowym Pucharze Świata odniósł cenne zwycięstwa nad [[Boris Becker\|Beckerem]] i ponownie B. Gilbertem. Wygrał pierwsze turnieje najwyższej rangi - w San Remo i Pradze. Także dwa turnieje wygrał w kolejnym sezonie (Madryt i brazylijskie Buzios). Trzy dalsze finały - Genua, Hilversum (w ćwierćfinale pokonał przyszłego mistrza kortów ziemnych [[Thomas Muster\|Mustera]]) i Ateny (porażka w finale z [[Sergi Bruguera\|Bruguerą]]) - zapewniły mu najwyższe miejsce w karierze w rankingu światowym.

Jordi Arrese: Różnice pomiędzy wersjami