The Faces: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
przebudowa artykułu
Linia 1:
'''The Faces''' - angielski zespół [[rock and roll]]owy, działający od 1969 do 1975 roku.
 
Po odejściu [[Steve Marriot|Steve'a Marriota]] pozostali członkowie [[The Small Faces]] poprosili byłego basistę zespołu [[Jeff Beck Group]] [[Ron Wood|Rona Wooda]] aby został w ich zespole gitarzystą i wokalistą. Na to pierwsze wyraził zgodę, a na wokalistę zaproponował wtedy jeszcze mało znanego [[Rod Stewart|Roda Stewarta]].
 
[[Grafika:Faces70.jpg|thumb|right|250px|Faces, od lewej: Ian McLagan, Ron Wood, Ronnie Lane, Rod Stewart, Kenny Jones]]
 
Grupa nagrała wiele znanych piosenek takich jak: "Stay withWith Me", "Maggie May", "You Can Make Me Dance, Sing or Anything", czy "I'd Rather Go Blind". Zespół bardzo szybko wspinał się na szczyty list po obu stronach globu. Miejscami miał większą popularność od chociażby słynnego zaprzyjaźnionego zespołu [[The Rolling Stones]]. W 1971 r. zaczęły się pierwsze problemy w zespole. [[Rod Stewart]] w 1969 r. podpisał kontrakt, który mówił o wydaniu przez Roda 3 solowych albumów. Wszystkie utwory, które grali i tworzyli Thethe Faces zostały przypisane Stewartowi. Zespół zostawał w cieniu wielkiej gwiazdy, jaką był Rod Stewart. Po wydaniu w 1971 r. przez Stewarta płyty ''Every Picture Tells a Story'' z wielkim hitem "Maggie May" znanym po obu stronach globu, zaczęły sie pierwsze poważniejsze kłótnie w zespole.
Zespół '''The Faces''' powstał w roku 1969. Po odejściu Steviego Marriota (który stworzył własny zespół [[Humble Pie]]) pozostali
członkowie poprosili byłego basistę zespołu [[Jeff Beck Group]] [[Ron Wood|Rona Wooda]] aby został w ich zespole gitarzystą i wokalistą. Na to pierwsze
wyraził zgodę, a na wokalistę zaproponował wtedy jeszcze mało znanego [[Rod Stewart|Roda Stewarta]]. W taki sposób powstał zespół The Faces. Ze starej nazwy wyrzucono pierwszy człon "small".
 
W 1973 r. napięcia nie wytrzymał basista Ronnie Lane i opuścił zespółgrupę. Jego miejsce zajął Japończyk [[Tetsu Yamauchi]]. W 1974 r. The Faces dali ostatni koncert, wystąpił wtedy z nimi gościnnie gitarzysta zespołu [[the Rolling Stones]] [[Keith Richards]]. W 1975 r. [[Ronnie Wood]] dołączył do zespołu [[The Rolling Stones]]. W grudniu 1975 r. Stewart ogłosił oficjalny rozpad zespołu, mimo że zespółten praktycznie nie istniał już od ponad roku.
Grupa nagrała wiele znanych piosenek takich jak: "Stay with Me", "Maggie May", "You Can Make Me Dance, Sing or Anything", "I'd Rather Go Blind". Zespół bardzo szybko wspinał się na szczyty list po obu stronach globu. Miejscami miał większą popularność od chociażby słynnego zaprzyjaźnionego zespołu [[The Rolling Stones]]. W 1971 r. zaczęły się pierwsze problemy w zespole. [[Rod Stewart]] w 1969 r. podpisał kontrakt, który mówił o wydaniu przez Roda 3 solowych albumów. Wszystkie utwory, które grali i tworzyli The Faces zostały przypisane Stewartowi. Zespół zostawał w cieniu wielkiej gwiazdy, jaką był Rod Stewart. Po wydaniu w 1971 r. przez Stewarta płyty ''Every Picture Tells a Story'' z wielkim hitem "Maggie May" znanym po obu stronach globu, zaczęły sie pierwsze poważniejsze kłótnie w zespole.
 
Perkusista [[Kenney Jones]] przyłączył się do zespołu [[The Who]], w którym zajął miejsce tragicznie zmarłego perkusisty [[Keitha Moona]]. [[Ian McLagan]] otrzymał również propozycję przyłączenia się do [[The Who]], jednak odmówił, ponieważ był wtedy na tournée z Rollingze Stonesami. W późniejszym czasie stworzył własny zespół, w którym gra do dzisiaj.
W 1973 r. napięcia nie wytrzymał basista Ronnie Lane i opuścił zespół. Jego miejsce zajął Japończyk [[Tetsu Yamauchi]]. W 1974 r. The Faces dali ostatni koncert, wystąpił wtedy z nimi gościnnie gitarzysta zespołu [[the Rolling Stones]] [[Keith Richards]]. W 1975 r. [[Ronnie Wood]] dołączył do zespołu [[The Rolling Stones]]. W grudniu 1975 r. Stewart ogłosił oficjalny rozpad zespołu, mimo że zespół praktycznie nie istniał już od ponad roku.
 
W 2009 roku odbył się jeden koncert reaktywujący grupę. Oprócz Wooda, Jonesa i McLagana zagrali [[Bill Wyman]], [[Andy Fairweather Low]] i gościnni wokaliści.
Perkusista [[Kenney Jones]] przyłączył się do zespołu [[The Who]], w którym zajął miejsce tragicznie zmarłego perkusisty [[Keitha Moona]]. [[Ian McLagan]] otrzymał również propozycję przyłączenia się do [[The Who]], jednak odmówił, ponieważ był wtedy na tournée z Rolling Stonesami. W późniejszym czasie stworzył własny zespół, w którym gra do dzisiaj.
 
=== Dyskografia ===
*[[First stepStep]] (1970)
*[[Long Player]] (1971)
*[[A Nod Is as Good as a Wink...To a Blind Horse]] (1971)
*[[Ooh La La...]] (1973)
*[[Coast to Coast: Overture and Beginners]] (1974) (oficjalnyjedyny album koncertowy)
 
 
==== Single ====
*"Flying" / "Three Button Hand Me Down" (February 1970) (firmowany przez The Small Faces)
*"Wicked Messeger" / (29 kwietnia 1970)
*"Had Me a Real Good Time" / "Rear Wheel Skid" (21 października 1970)
*"Maybe I'm Amazed" / "Oh Lord, I'm Browned Off" (marzec1971)
*"Stay with Me" / "You're So Rude" (grudzień 1971) #6 UK #17 US
*"Cindy Incidentally" / "Skewiff (Mend the Fuse)" (14 lutego 1973) #2 UK
*"Ooh La La" / "Borstal Boys" (6 czerwca 1973)
*"Oh! No Not My Baby" / "Jodie" (sierpień 1973) (strona "A" przypisana Rodowi Stewartowi, strona "B" przypisana Faces)
*"Pool Hall Richard" / "I Wish It Would Rain" (listopad 1973) #8 UK
*"You Can Make Me Dance, Sing or Anything" / "As Long as You Tell Him" (listopad 1974) #12 UK
*Faces (EP) (1977) #41 UK
 
[[Kategoria:Brytyjskie zespoły rockowe|Faces, The]]