Miguel Miramón: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m Przywrócono starszą wersję, jej autor to 213.134.160.232. Autor wycofanej edycji to Gregok.
Linia 7:
W 1857 roku konserwatyści wystąpili przeciwko rządom liberałów, rozpoczynając tzw. wojnę o reformę. Po obaleniu liberała Comonforta konserwatyści ogłosili prezydentem generała [[Féliks Zuloaga|Féliksa Zuolagę]]. Po jego śmierci urząd prezydenta przejął Miramór. [[Benito Juárez]] uważany przez liberałów za jedynego prawowitego prezydenta, postanowił kontynuować walkę z rządem konserwatystów.
 
Sprawując dowództwo nad siłami zbrojnymi konserwatystów, Miramón dwukrotnie, bez powodzenia próbował zająć bronione przez liberałów [[Veracruz]]. Wkrótce sytuacja na froncie przybrała niekorzystny dla konserwatystów obrót. W grudniu 1860 roku Juárez zajął miastom. [[Meksyk (miasto)|Meksyk]], Miramón musiał uchodzić za granicę. Schronienie znalazł na [[Kuba|Kubie]], następnie przeniósł się do Europy. Podczas pobytu w Europie nawiązał kontakty z cesarzem [[Francja|Francji]] [[Napoleon III|Napoleonem III]], który przygotowywał interwencje zbrojną w Meksyku w celu wyegzekwowania od meksykańskiego rządu zaległości finansowych i osadzeniu na tronie austriackiego arcyksięcia Maksymiliana. Po opanowaniu Meksyku przez Maksymiliana, Miramón został mianowany wielkim marszałkiem. W 1864 roku objął funkcję ambasadora Meksyku w [[Prusy|Prusach]]. W 1866 roku powrócił do Meksyku i wziął udział w walkach z siłami republikańskimi. W czerwcu 1867 roku w bitwie pod [[Querétaro]] został ranny i trafił do niewoli. 17 czerwca 1867 roku zginął rozstrzelany wraz z cesarzem Maksymilianem.
 
=== Źródła ===