'''Głuchowa''' (czes.: ''Hluchová'') – największa terytorialnie "dzielnica" wsi [[Nydek]] w [[Czechy|Czechach]], na [[Zaolzie|Zaolziu]]. Leży w dolinie [[Głuchówka (potok)|Głuchówki]] oraz na otaczających ją stokach granicznego [[Pasmo Czantorii|Pasma Czantorii i Stożka]] z jednej strony i "ramienia [[Loučka (Beskid Śląski)|Łączki]] i [[Filipka|Filipki]] – z drugiej.
Nazwa ''Głuchowa pod Soszowem'' (''Glochowa unterm Soshaw'') była wzmiankowana już w [[1722]] r. i odnoszona do osiedla [[pasterstwo|pasterskiego]] w dolinie Głuchówki. Przez krótki czas była samodzielną wsią. Utworzył ją w [[1835]] r. [[Komora Cieszyńska|zarząd cieszyńskich dóbr książęcych]] z osiedli [[Chałupnik|chałupniczych]], łąk i [[Szałaśnictwo|szałasówszałas]]ów, należących do mieszkańców okolicznych wsi: [[Wisła (miasto)|Wisły]], [[Bystrzyca (Śląsk Cieszyński)|Bystrzycy]], [[Gródek (Śląsk Cieszyński)|Gródka]], [[Nawsie (Śląsk Cieszyński)|Nawsia]] i [[Biała Jabłonkowska|Białej Jabłonkowskiej]]. Głuchowa obejmowała 27 gruntów chałupniczych, 19 "łąk sałaszniczych" i 2 tereny pastwiskowe. Należały one do 53 właścicieli, z których tylko 19 miało tu chałupy, a reszta – jedynie tereny wypasowe. Tylko w 3 szałasach (2 na Łączce i 1 na Płaskim Groniu nad Kolibiskami), należących w całości do Głuchowej, wypasali oni w [[1837]] r. 495 [[Owca domowa|owiec]] i 155 sztuk bydła rogatego. Gdy w połowie XIX wieku szałaśnictwo upadło po likwidacji [[serwitut]]ów pastwiskowych i przymusowym zalesieniu części pastwisk, pozostała na groniach jedynie garstka mieszkańców, trudniących się uprawą roli, a żyjących głównie z pracy w [[trzyniec]]kiej hucie. Przyłączono ich wówczas do sąsiedniej – choć odległej Bystrzycy, a następnie do [[Nydek|Nydku]].
