Wiek sprawny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji nr 19282112 autora Cojan Link do strony ujednoznaczniającej.
m ktoś się pogubił w gramatyce
Linia 1:
'''Wiek sprawny'''. Zdaniem historyków, za wiek sprawny, uważa się okres datowany na ukończonyukończenie 12 bądź 15 rokroku życia. Był to czas, kiedy młody pretendent do tronu mógł obejmować samodzielne rządy, bądź wydzieloną mu [[Dzielnica historyczna|dzielnicę]], nad którą sprawował kontrolę. W przypadku, kiedy prawowity władca umierał, zostawiając dziedzica przed osiągnięciem wieku sprawnego, rządy w zastępstwie najczęściej obejmował najwyższy [[Arcybiskup|dostojnik kościelny]]. W wielu przypadkach, powoływano nad małoletnim lub małoletnimi [[Konsens|"konsens"]], który polegał na powołaniu tzw. opiekuna, którym zazwyczaj zostawał członek rodu panującego. W polskiej tradycji średniowiecznej do 12 roku życia, przyszły następca tronu miał przydzielonego opiekuna-wychowawcę.
 
Według [[Prawo kanoniczne|prawa kanonicznego]] za wiek sprawny do zawarcia małżeństwa uważano 12 rok życia, ale możliwość zajścia w ciążę przed 15 rokiem życia była stosunkowo niewielka. Jedynie Jadwiga, córka [[Jan II Szalony|Jana II żagańskiego]], urodziła zdrowe dziecko nie mając jeszcze 13 lat. W [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Koronie]] od 2. poł. XVI w. za wiek sprawny uważano 15 rok życia dla chłopców i 12 lat dla dziewcząt.