Asłan Maschadow: Różnice pomiędzy wersjami

Zwolniony z wojska na własną prośbę w [[1992]] został zastępcą, a od [[1993]] szefem sztabu czeczeńskich sił zbrojnych. Kierował obroną [[Grozny|Groznego]] w czasie [[I wojna czeczeńska|I wojny czeczeńskiej]], a w [[1996]] dowodził operacją, w wyniku której odbito to miasto z rąk Rosjan. Po zakończeniu wojny został wybrany [[27 stycznia]] [[1997]] prezydentem Czeczenii (w wyborach uzyskał 59,3 proc. głosów). Pomogło mu poparcie [[Kreml]]a, dla którego nie do zaakceptowania był jego główny konkurent [[Szamil Basajew]]. Maschadow był zwolennikiem niepodległości [[Czeczenia|Czeczenii]], ale twierdził przy tym, że należy dążyć do pokojowego ułożenia stosunków z [[Rosja|Rosją]].

 

 

Przez pewien czas współpracował z Basajewem którego mianował wicepremierem. Nie udało mu się jednak powstrzymać rosnącej w siłę opozycji: [[wahhabizm|wahhabitów]] i innych [[fundamentaliści islamscy|fundamentalistów islamskich]] oraz związanych z nimi lokalnych przywódców, którzy nie chcieli podporządkować się władzom w [[Grozny]]m. Kilkakrotnie podejmowano zamachy na jego życie. Maschadow stopniowo tracił kontrolę nad państwem. Chcąc odzyskać popularność i umocnić władzę w [[1999]] ogłosił [[szariat]] w Czeczenii. Po rozpoczęciu [[II wojna czeczeńska|II wojny czeczeńskiej]] i kilkumiesięcznych otwartych starciach zbrojnych przeszedł do walki partyzanckiej. Był oskarżany przez Rosję m.in. o organizację i udział w zbrojnym buncie, organizację nielegalnych formacji zbrojnych, zabójstwa urzędników państwowych i wspieranie terroryzmu oraz poszukiwany przez wojska rosyjskie i prokuraturę listami gończymi. Zginął podczas operacji specjalnej wojsk rosyjskich [[8 marca]] [[2005]]. Jego ciało zostało bestialsko zmasakrowane (m.in. wyłupiono mu oczy). Rosjanie odmówili wydania ciała rodzinie zgodnie z obowiązującym w Rosji wprowadzonym po zamachach terrorystycznych ustawodawstwem nakazującym potajemny pochówek zabitych separatystów. Wokół śmierci Maschadowa pojawiły się różne spekulacje. Jedna z teorii oparta na wyjaśnieniach jego podwładnego i kuzyna złożonych na procesie oraz ekspertyzie balistycznej jego broni mówi, iż został on przez niego zabity aby uniknąć schwytania żywcem. Brakuje jednak na to wyraźnych dowodów.