Leoncjusz II (cesarz bizantyński): Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Solidus-Leontinus-sb1330.jpg|thumb|250px|Leoncjusz, wizerunek na monecie]]

 

Zanim został cesarzem, Leoncjusz był dowódcą wojsk za panowania cesarza [[Justynian II Rhinotmetos|Justyniana II]], został jednak uwięziony przez cesarza z powodu klęski, jaką poniósł pod Sebastopolis w walce z Arabami. Został uwolniony w [[695]] r., lecz natychmiast zorganizował spisek przeciwko cesarzowi, obalił go i sam objął tron, zaś Justyniana wypędził z kraju. Podczas jego rządów w [[697]] r. Arabowie zdobyli [[Kartagina|Kartaginę]]. Wkrótce potem ([[698]]) wybuchł kolejny bunt, dowodzony przez [[Tyberiusz III|Tyberiusza III]], za sprawą którego Leoncjusz utracił władzę. Spędził w więzieniu kilka lat, aż do roku [[705]], kiedy to za pomocą Bułgarów do władzy wrócił Justynian II. Obydwaj buntownicy (Leoncjusz, jak i Tyberiusz) zostali skazani na karę śmierci i straceni.