Asekuracja (wspinaczka): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Przywrócono starszą wersję, jej autor to Tescobar. Autor wycofanej edycji to 82.177.176.18. |
m robot poprawia: en:Climbing protection; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 2:
== Asekuracja bez użycia liny ==
Asekuracja bez liny najczęściej stosowana jest podczas [[bouldering|bulderingu]].
* Asekuracja bierna polega na zabezpieczeniu miejsca potencjalnego upadku przez oczyszczenie go z kamieni i gałęzi oraz ewentualne użycie materaca amortyzującego upadek, nazywanego [[Crashpad|kraszpadem]] (z angielskiego ''crashpad'').
* Asekuracja czynna to [[asysta (wspinaczka)|asysta]] (zwana też spottingiem), czyli ochrona górnych partii ciała spadającego wspinacza przed bezpośrednim uderzeniem w ziemię.
== Asekuracja z użyciem liny ==
Użycie [[lina (wspinaczka)|liny]] i [[uprząż (wspinaczka)|uprzęży]] (zazwyczaj również innego [[sprzęt wspinaczkowy|sprzętu wspinaczkowego]]) pozwala na zabezpieczenie wspinacza przed skutkami upadku niezależnie od wysokości dzielącej go od ziemi. Po [[odpadnięcie (wspinaczka)|odpadnięciu]] wspinacz zawisa na linie w [[uprząż (wspinaczka)|uprzęży]], ewentualnie odbywając przy tym lot, którego energia w dużym stopniu absorbowana jest przez rozciągającą się linę.
* [[Autoasekuracja]] na uprzednio rozpiętej [[poręczówka|linie poręczowej]]. Tą metodą odbywa się wiele wspinaczek w górach wysokich i na [[via ferrata|ferratach]].
* Asekuracja liną od góry. Tak odbywa się na przykład, asekuracja [[zespół wspinaczkowy|drugiego w zespole]] przy wspinaczkach [[wyciąg (wspinaczka)|wielowyciągowych]].
Linia 15:
=== Wspinaczka z dolną asekuracją ===
W tym przypadku wspinacz wspinający się jako [[zespół wspinaczkowy|pierwszy]] (prowadzący wyciąg, na pierwszego) jest ubezpieczany przez asekurującego partnera [[lina (wspinaczka)|liną dynamiczną]]. Obaj wspinacze (a co najmniej prowadzący), przywiązani są do liny węzłami (najczęściej [[ósemka (węzeł)|ósemką]]) za pośrednictwem [[uprząż (wspinaczka)|uprzęży]]. Lina pomiędzy asekurującym a prowadzącym przechodzi przez [[punkt asekuracyjny|przelotowe punkty asekuracyjne]], a ściślej, przez zamocowane do nich [[karabinek (wspinaczka)|karabinki]] lub [[ekspres (wspinaczka)|ekspresy]]. Przeloty mogą być osadzane przez prowadzącego (mówimy wówczas o wspinaczce "[[asekuracja własna|z własną asekuracją]]"), lub może on wykorzystywać przeloty stałe (zamocowane w skale na stałe, m.in. [[ring (wspinaczka)|ringi]], [[spit (wspinaczka)|spity]], stałe [[hak (wspinaczka)|haki]]). W przypadku odpadnięcia, lina jest hamowana przez asekurującego
Asekurujący zwykle jest zamocowany dodatkowo autoasekuracją do [[stanowisko (wspinaczka)|stanowiska asekuracyjnego]] gwarantującego w założeniu bezpieczeństwo [[zespół wspinaczkowy|zespołu wspinaczkowego]] w razie gdyby pozostałe [[punkt asekuracyjny|punkty asekuracyjne]] okazały się niewystarczające.
Linia 26:
Gdy obaj członkowie [[zespół wspinaczkowy|zespołu]] wspinają się jednocześnie, bez zakładania stanowisk, mamy do czynienia z asekuracją lotną. Metoda ta stosowana w terenie o umiarkowanych trudnościach technicznych, znacznie przyspiesza tempo wspinaczki. Należy podkreślić, że istotą tej metody jest brak stanowisk oraz równoczesne przemieszczanie się członków zespołu; prowadzący zakłada przeloty, a idący za nim partner likwiduje je.
=== Bibliografia ===
{{bibliografia start}}
* {{cytuj książkę |nazwisko=Luebben|imię=Craig|tytuł= Wspinaczka w skale|rok=2006 | wydawca ="Galaktyka" | miejsce =Łódź | isbn=83-89896-51-6 |inni = tłumaczenie: Tomasz Kliś|autor link=Craig Luebben}}
Linia 36:
[[de:Klettersicherung]]
[[en:
[[fr:Protection (escalade)]]
[[he:אבטחה בטיפוס]]
| |||