Salome III: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Popups: Ujednoznacznienie linku z Chalkis na Chalkis (Syria)
VanWiel (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 15:
|quote =
}}
'''Salome''' (zm. po [[92]]) – przedstawicielka dynastii herodiańskiej. Wnuczka [[Herod Wielki|Heroda Wielkiego]]. Córka [[Herod III|Heroda III]] i [[Herodiada|Herodiady]]. Znana głównie z roli, jaką odegrała przy śmierci [[Jan Chrzciciel|Jana Chrzciciela]] – zachwycony tańcem Salome [[Herod Antypas]], tetrarcha Galilei i Perei, obiecał spełnić każde jej życzenie, a ta – na polecenie matki – zażądała głowy żydowskiego proroka.
 
Salome poślubiła swojego stryja [[Filip (syn Heroda Wielkiego)Tetrarcha|Filipa]], tetrarchę Batanei, Gaulanitydy, Trachonu i Paneas. Owdowiała w [[34]] roku. Zapewne w [[53]] roku poślubiła swojego innego krewnego [[Arystobul z Chalkis|Arystobula]]. W [[54]] roku została królową [[Armenia Mniejsza|Armenii Mniejszej]], a w [[72]]/[[73]] królową [[Chalkis (Syria)|Chalkis]].
 
Udział Salome w śmierci Jana Chrzciciela stał się popularnym tematem w malarstwie i literaturze.
Linia 31:
 
== Rola przy śmierci Jana Chrzciciela ==
Kiedy oczarowany jej tańcem [[Przybrana rodzina|ojczym]], Herod Antypas, przyrzekł spełnić każde jej życzenie, za namową matki Salome zażądała głowy [[Jan Chrzciciel|Jana Chrzciciela]], którą podano jej na tacy. Motyw Salome pojawia się często w [[malarstwo|malarstwie]], [[muzyka|muzyce]] i w [[literatura|literaturze]] jako [[Biblia|biblijny]] motyw odnoszący się do krwawego [[erotyzmErotyka|erotyzmu]]u i mrocznej zmysłowości.
 
== Dalsze losy ==
Linia 73:
* [[Masolino]] – ''Uczta Heroda'', 1435 (fresk), Baptistery – Castiglione Olona
* [[Rogier van der Weyden]] – ''Ścięcie Jana Chrzciciela'', 1446-53, Gemaeldegalerie – Berlin
* [[Fra Filippo Lippi|Filippo Lippi]] – ''Uczta Heroda'', 1460-64, (fresk), Katedra – Prato
* [[Giovanni di Paolo]] – ''Salome prosząca o głowę Jana Chrzciciela'', ok. 1450, Art of Institute – Chicago
* [[Giovanni di Paolo]] – ''Uczta Heroda'', ok. 1453, National Gallery – Londyn