Impuls świetlny wybuchu jądrowego: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Ujedn. linku. |
m poprawa linków |
||
Linia 7:
* faza druga – powierzchnia kuli, stygnąc, przestaje świecić i w związku z tym promieniowanie świetlne i cieplne z wnętrza kuli przedostaje się na zewnątrz. Jednocześnie [[plazma]] sprężona pod bardzo wysokim [[ciśnienie]]m, powstającym na skutek silnego podgrzania środowiska, rozpręża się, tworząc [[fala uderzeniowa|falę uderzeniową]] oraz zwiększając średnicę kuli ognistej. Ta faza trwa, w zależności od mocy wybuchu, od dziesiątych części sekundy do kilkudziesięciu sekund, aż do ostygnięcia kuli ognistej. Większość promieniowania świetlnego wybuchu jądrowego emitowana jest właśnie w tej fazie.
Impuls świetlny jest jednym z czynników rażenia broni jądrowej. Jest odpowiedzialny za powstawanie [[pożar]]ów poprzez [[zapłon]] [[łatwopalność|materiałów łatwopalnych]]. W małych odległościach od [[epicentrum]] może spowodować [[parowanie|odparowanie]] [[związki organiczne|substancji organicznych]] czy bardziej [[lotność|lotnych]] [[związki chemiczne|związków chemicznych]]. W ten sposób powstały słynne "cienie ludzi" na ścianach w [[Hiroszima|Hiroszimie]]. W większych odległościach impuls świetlny może powodować [[zwęglenie]] [[tkanka|tkanek]], [[Oparzenie|poparzenia]] i uszkodzenia [[wzrok]]u. Promienie porażenia dla poszczególnych rodzajów obrażeń zależą od mocy wybuchu i warunków środowiska. Największy jest promień porażenia wzroku. W niesprzyjających warunkach, przy wybuchu o mocy rzędu kilkudziesięciu kiloton [[trotyl]]u, trwałe uszkodzenie wzroku może wystąpić w odległości kilku kilometrów od epicentrum.
Załogi [[
== Linki zewnętrzne ==
| |||