FIM-92 Stinger: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 27:
Zdaniem wielu ekspertów, jedną z głównych przyczyn niepowodzeń radzieckich w Afganistanie były wysokie straty w ludziach i sprzęcie, których powodem było m. in. posiadanie przez [[mudżahedini|mudżahedinów]] broni przeciwlotniczej w postaci Stingerów. Możliwość stosunkowo skutecznego atakowania celów powietrznych była do końca działań bojowych poważnym atutem partyzantów. Wczesną jesienią [[1986]], tuż przed pojawieniem się Stingerów, wojna wydawała się pogrążać w impasie. Wielu zachodnich analityków uważało, że zwycięstwo jest poza zasięgiem mudżahedinów. Lecz po otrzymaniu Stingerów partyzanci odzyskali inicjatywę taktyczna, co w dużym stopniu miało wpływ na bieg wojny.
W lutym [[1993]] przedstawiciele prezydenta Czeczenii [[Dżochar Dudajew|Dżohara Dudajewa]] prowadzili w Londynie negocjacje w sprawie zakupu 2 tys. wyrzutni Stinger dla sił zbrojnych republiki. Ostatecznie do transakcji nie doszło z powodu zmordowania czeczeńskich reprezentantów. Jednak kilka przemyconych wyrzutni, znajdowało się na wyposażeniu bojowników podczas [[I wojna czeczeńska|I wojny czeczeńskiej]]. Jedna z nich została użyta w Groznym w sierpniu [[1996]] przeciwko
== Zobacz też ==
|