Wspólnota anglikańska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Powstanie i instrumenty: drobne merytoryczne |
Merdis.bot (dyskusja | edycje) m Robot półatumoatycznie poprawia:Prymas->prymas |
||
Linia 12:
[[Kościół Anglii]], pierwszy z Kościołów anglikańskich, powstał jako Kościół ściśle narodowy. Jego oficjalną głową byli i są [[Władcy Wielkiej Brytanii|monarchowie brytyjscy]]. Początkowo nie nastręczało to żadnych kłopotów, gdyż ogromna większość wiernych była jednocześnie poddanymi brytyjskimi. Jednak w miarę politycznego oddzielania się kolejnych obszarów od [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], w miejscach tych powstawały [[autokefalia|autokefaliczne]] Kościoły lokalne. Za symboliczny początek istnienia Wspólnoty uznaje się pierwszą (zorganizowaną w [[1867]]) spośród tzw. konferencji w Lambeth, będących cyklicznymi spotkaniami biskupów z różnych Kościołów anglikańskich. Konferencje odbywają się co dziesięć lat w [[Lambeth Palace|Pałacu Lambeth]], [[Londyn|londyńskiej]] rezydencji arcybiskupów Canterbury, od której czerpią swą nazwę.
Wspólnota nie posiada dokumentu, który można by uznać za jej akt stanowiący. W sensie prawa świeckiego jest więc strukturą nieformalną. Posiada cztery główne organy, zwane jej instrumentami. Pierwszym jest arcybiskup Canterbury jako symboliczna głowa Wspólnoty, drugim zaś konferencje w Lambeth, stanowiące najstarsze i najważniejsze forum konsultacji międzykościelnych. Za trzeci instrument uznawana jest istniejąca od [[1971]] Anglikańska Rada Konsultacyjna, składająca się z biskupów, księży i świeckich wybieranych w poszczególnych prowincjach. Rada spotyka się w pełnym składzie co trzy lata, a ponadto posiada stały sekretariat, tzw. Biuro Wspólnoty Anglikańskiej, formalnie wchodzące w skład Kurii Archidiecezji Canterbury. Ostatni instrument to tzw. Spotkania
[[4 listopada]] [[2009]] została wydana przez papieża [[Benedykt XVI|Benedykta XVI]] konstytucja apostolska ''[[Anglicanorum coetibus]]'' będąca odpowiedzią na list 50 biskupów (w tym samego zwierzchnika całej wspólnoty anglikańskiej [[Rowan Douglas Williams|Rowana Williamsa]]) i ponad 100 wspólnot anglikańskich nie uznających m.in. kapłaństwa kobiet, sprzeciwiających się udzielaniu parom homoseksualnym sakramentu małżeństwa i chcących podlegać zwierzchnictwu [[Stolica Apostolska|Stolicy Apostolskiej]] oraz papieża, jako głowy Kościoła. Dokument ten zatwierdza przyjęcie do Kościoła katolickiego części wspólnot anglikańskich oraz zakłada ich odrębność jurysdykcyjną. Konstytucja przewiduje możliwość posiadania żon przez duchownych anglikańskich. Jednak biskupem nie będzie mógł zostać żaden żonaty duchowny. Według danych szacunkwych w związku z papieskim dekretem Kościół katolicki powiększy się o ponad 400 tysięcy konserwatywnych anglikanów<ref>[http://wyborcza.pl/1,75477,7166120,Anglikanie__zostancie_katolikami_.html Anglikanie katolikami]</ref><ref>[http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=wi&dat=20091021&id=wi01.txt Konserwatywni anglikanie katolikami]</ref>.
| |||