Ankus: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
m linki |
||
Linia 1:
'''Ankus''' ([[Język hindi|hind.]] ''mahut'', [[Język birmański|bir.]] ''uzi'') – oścień, bodziec, przyrząd którego używa [[kornak]] przy [[Powożenie|powożeniu]] [[Powożenie|słoniem]]. Przypomina on kształtem [[nadziak]]. Wykonany w całości z metalu lub o żelaznym żeleźcu, a drewnianym trzonku
▲'''Ankus''' (hind. ''mahut'', bir. ''uzi'') – oścień, bodziec, przyrząd którego używa kornak przy powożeniu słoniem. Przypomina on kształtem nadziak. Wykonany w całości z metalu lub o żelaznym żeleźcu, a drewnianym trzonku dł. 45-80 cm.
W przypadku [[Słoń bojowy|słoni bojowych]], gdy kornak widział że nie jest w stanie zapanować nad rozszalałym zwierzęciem, to miał obowiązek go zabić przez przebicie mu karku ankusem. Jeśli zaś nie był w stanie tego zrobić (kornaka słoń strącił lub zabił żołnierz strony przeciwnej) to postępująca za słoniem bojowym lekkozbrojna piechota przecinała mu wówczas ścięgna w tylnych łapach co skutecznie go unieruchamiało. Dzięki temu rozszalałe zwierze nie wyrządzało szkody własnej armii.
W Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie znajdują się bogato dekorowane ankusy indyjskie z XVIII i XIX w. ▼
▲W [[Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie|Muzeum Wojska Polskiego]] w [[Warszawa|Warszawie]] znajdują się bogato dekorowane ankusy indyjskie z XVIII i XIX
=== Bibliografia ===
Linia 11 ⟶ 9:
* Zdzisław Żygulski jun., ''Stara broń w polskich zbiorach'', KAW, Warszawa 1982, s. 241.
[[Kategoria:
| |||