Święty Onufry: Różnice pomiędzy wersjami

'''Święty Onufry''' – żyjący na początku [[eremita|pustelnikIV wiek]],u [[święty]] [[Kościół katolicki|Kościoła katolickiego]] i [[Cerkiew prawosławna|Cerkwi prawosławnej]] żyjący na początku [[IV wiekeremita|IV w.pustelnik]]. Według [[apokryf]]ów był synem [[Persja|perskiego]] władcy. Miejscem jego zamieszkania i działalności były tereny dzisiejszego [[Egipt]]u (Pustynia Tebaidzka).

Według legendy [[święty Pafnucy]] podczas poszukiwania miejsca pustelniczego spotkał nagiego starca zarośniętego długą brodą. Tym starcem miał się okazać św. Onufry, który spędził na pustyni 60 lat, a którego co niedzielę odwiedzał anioł z komunią świętą. Onufry skonał na rękach św. Pafnucego [[12 czerwca]], jednak dokładana data śmierci świętego nie jest znana. Według relacji Pafnucego ten [[eremita]] dorastał we wspólnocie w [[Herakleopolis|Hermapolis]]. Wzorując się na takich [[ascetyzm|ascetach]] jak [[Jan Chrzciciel]] czy [[Eliasz]] żył samotnie na pustkowiu w okryciu z liści, żywiąc się znalezionymi owocami i ziołami<ref name="sow">{{cytuj książkę|autor=[[Henryk Fros]] SJ, [[Franciszek Sowa]]|tytuł=Księga imion i świętych|tom=4| tytuł tomu = M-P|wydawca=WAM, Księża Jezuici|miejsce=Kraków|data=2000|strony= 450|isbn=8370976719}}</ref>.