Polski Związek Łyżwiarski: Różnice pomiędzy wersjami

'''Polski Związek Łyżwiarski''' - organizacja zrzeszająca zawodników, trenerów i działaczy polskiego łyżwiarstwa. [[9 grudnia]] [[1921]] powołały go: [[Lwowskie Towarzystwo Łyżwiarskie]] i [[Warszawskie Towarzystwo Łyżwiarskie]]. W jego skład weszły ponadto: [[Wileńskie Towarzystwo Łyżwiarskie]], [[Klub Sportowy Warszawianka]] i [[Związek Harcerstwa Polskiego|Związek Harcerstwa Polskiego – Komenda Męskiej Chorągwi Krakowskiej]].<ref>Władysław Kuchar, ''Sport łyżwiarski'', „Przegląd Sportowy” 1922, nr 51, s. 50–51.</ref> Organizacja zrzeszała zawodników zarówno jazdy szybkiej (panczenistów), jak i sztucznej (łyżwiarzy figurowych). Była w kontakcie z [[Międzynarodowa Unia Łyżwiarska|Międzynarodową Unią Łyżwiarską]], gdyż jej członkiem od [[1898]] było [[Warszawskie Towarzystwo Łyżwiarskie]]. Siedzibą Zarządu Polskiego Związku Łyżwiarskiego w 1922 był Lwów.

W [[1923]] siedzibę zarządu przeniesiono do Warszawy przy ul Szopena 5. Wybrano[[26 równieżlistopada]] 1922 podczas Walnego Zebrania we Lwowie wybrano nowy zarząd.<ref>Eugeniusz Baszkoff, ''Łyżwiarz polski'', „Przegląd Sportowy” 1922, s. 7–8.</ref> W jego skład weszli:

* członkowie – Zygmunt Nowakowski, Wacław Znajdowski, Jankowski, Noskiewicz i Franciszek Szymczyk.<ref>''Polski Związek Łyżwiarski'', „I-szy Polski Rocznik Sportowy” 1925, s. 72–73.</ref>