Synaj Północny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Xqbot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: arz:محافظة شمال سينا; zmiany kosmetyczne
m →‎Historia: poprawa linków
Linia 10:
Od czasów [[faraon]]ów przez północny kraniec obecnej muhafazy przebiegał szlak karawanowy (''Via Maris'' lub ''Droga do Filistynów''). W czasach [[Biblia|biblijnych]] gdy [[Abraham]], [[Jakub (Biblia)|Jakub]] i jego rodzina wędrowali między [[Kanaan]]em a Egiptem, szlaki handlowe biegnące były już wytyczone (np. [[Darb al-Hadżdż]], [[Darb asz-Ghazzah]], [[Darb asz-Szur]]).
 
Przy [[Beer-Lachaj-Roj]] (środkowo wschodni kraniec muhafazy) na [[Darb asz-Szur|drodze do Szur]] anioł Boga [[Jahwe]] przemówił do [[Hagar (Biblia)|Hagar]], egipskiej niewolnicy Abrahama, który zamieszkał pomiędzy [[Kadesz-Barnea]] a [[Szur (Egipt)|Szur]].
Potem przez pustkowie [[Paran]] przemierzali [[Izraelici]] pod wodzą [[Mojżesz]]a do [[Ziemia Obiecana (Biblia)|Ziemi Obiecanej]], w Północnym Synaju znajdowało się kilka ich obozowisk. Z tych terenów Mojżesz wysłał 12 zwiadowców, aby zobaczyli Kanaan. Południową granicą ich ziem była [[Wadi al-Arisz]].
Później [[Saul]] i [[Dawid (król Izraela)|Dawid]] walczyli w części północno-zachodniej Synaju z [[Amalekici|Amalekitami]], którzy zamieszkiwali północne tereny obecnej muhafazy. W [[Peluzjum]] znajdowała się egipska a potem rzymska twierdza. Tam też 525 r. p.n.e. miała miejsce [[Bitwa pod Peluzjum]]. Później [[Jezus Chrystus|Jezus]] z rodzicami tędy uciekali przed [[Herod]]em do Egiptu.