Raszka Wukanowiczów: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Ród Tihomla (950-1083): poprawa linków |
→Ród Tihomla (950-1083): drobne merytoryczne |
||
Linia 3:
== Ród Tihomla (950-1083) ==
Po śmierci [[Czasław Klonimirović|Czasława Klonimirovicia]] ok. 950 roku Serbia rozpadła się na szereg niezależnych żupanii. Ród władców Raszki wedle legendy przekazanej przez [[Pop Duklanin|Popa Duklanina]] wywodzi się od Tihomla, syna popa pasterza owiec, który wstąpił na służbę do księcia Czasława i w nagrodę za zasługi wojenne poślubił córkę bana Raszki. Rezydencją żupanów Raszki był Ras, dawny gród graniczny, położony nad wpadającą do Ibaru Raszką. W cerkwi św. Piotra w Rasie osiadł biskup Serbów zagorskich i dzięki temu Ras zaczął pełnić rolę stolicy kościelnej ziem serbskich i centrum kulturowego. Pierwsi żupani z rodu Tihomla wraz z całą Serbią popadli ok. 976 roku w zależność od Bułgarii rządzonej przez [[Komitopuli|Komitopulów]]. W 977 roku książę trebińsko-duklański osadził na tronie żupańskim w Raszce jednego z potomków Tihomla. Jego syn Lutomir podobnie jak ojciec uznawał podwójną zależność od Bułgarii i Dukli, do czasu włączenia Dukli w granice Bułgarii w 1016 roku, na dwa lata przed podbojem Bułgarii przez Bizancjum. Po 1018 roku cesarz [[Bazyli II Bułgarobójca|Bazyli II]] utworzył w północnej części [[Zagorje|Serbii zagorskiej]] wojskowy okręg administracyjny zwany temem Serbii lub od nazwy stolicy temem [[Sremska Mitrovica|Sirmium]], któremu zostały poddane Raszka wraz z innymi autonomicznymi żupaniami na południu Serbii. Już jednak w II połowie X wieku Raszka zaczęła wybijać się na czoło żupanii serbskich, a jej władcy przyjęli tytuł wielkich żupanów. W II połowie XI wieku do wielkiego znaczenia doszło leżące na południe od Raszki [[królestwo Zety]]. W
== Pod rządami Wukanowiczów (1083-1170) ==
|