Charyzma: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Przywrócono starszą wersję, jej autor to Almabot. Autor wycofanej edycji to 62.108.175.229. |
poprawki i przypis |
||
Linia 3:
* [[Atrybut]], osobista cecha jednostki, wyjątkowa jakość jej przypisywana, coś, co ktoś posiada lub jest w to wyposażony. Charyzmę utożsamia się z wszelkiego rodzaju osobistymi cechami jednostki, które czynią ją wyjątkową na tle reszty [[społeczeństwo|społeczności]].
* Relacja między [[lider]]em a jego zwolennikami, czyli wpływ, jaki ma ten pierwszy na drugich. Jest to zdolność lidera do wywierania bardzo wyraźnego wpływu na normatywną orientację innych członków [[wspólnota|wspólnoty]]. W efekcie ukształtowania się tej relacji powinny ulec [[transformacja|transformacji]] wartości czy też przekonania akceptowane przez zwolenników, a nie tylko ich zachowania. Lider zostaje uznany za charyzmatycznego, gdyż po pierwsze, ma określoną misję do wypełnienia, a po drugie, w sposób spontaniczny zostają uznane przez zwolenników jego wyjątkowe [[cecha|cechy]], zdolności czy właściwości. Uznanie to opiera się na irracjonalnych odczuciach i emocjach, dla których punktem odniesienia są cechy czy zdolności lidera postrzegane na podobieństwo boskiego [[stygmat]]u.
Termin
Władza lidera nie jest ograniczona [[norma]]mi prawnymi, opiera się na jego [[autorytet|autorytecie]], a wsparta jest wąską [[grupa|grupą]] ludzi osobiście przez lidera wybranych.
Konkretne znaczenie terminowi
„Stan kolektywnego zagrożenia” sprzyja pojawieniu się przywództwa charyzmatycznego. Psychologiczny stan [[społeczeństwo|społeczeństwa]] jako całości staje się kluczem do zrozumienia mechanizmu tego procesu, którego widocznym efektem jest pojawienie się nowego katalogu wartości czy nowych form kolektywnej identyfikacji. Władza oparta na
W nauce o [[polityka|polityce]] często używane jest pojęcie '''charyzmy sytuacyjnej'''. Nie ma ona nic wspólnego z [[mesjanizm|mesjanistycznymi]] właściwościami liderów charyzmatycznych, choć może wywołać charyzmatyczną reakcję. W tym przypadku na plan pierwszy przy ocenie lidera wysuwają się cele oraz motywy, jakimi się kieruje, a nie jego cechy osobowościowe. Społeczeństwa, które znalazły się w sytuacji [[kryzys]]owej, są szczególnie skłonne do postrzegania lidera politycznego jako osoby o niespotykanych kwalifikacjach. Lojalność wynika z faktu oferowania przez niego programu ocalenia społecznego czy nowej wizji społeczeństwa. Tego typu
{{przypisy}}
== Bibliografia ==
|