Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Witold1977 (dyskusja | edycje) →Powstanie Instytutu: poprawa linków |
g |
||
Linia 34:
Instytut przejął archiwa i pamiątki po generale [[Władysław Sikorski|Władysławie Sikorskim]], przekazane przez wdowę p. [[Helena Sikorska|Helenę Sikorską]]. Miał przejąć także wszystkie archiwa wojskowe i rzędowe. Negocjacje z [[Władysław Anders|gen. Andersem]] w sprawie złożenia archiwów [[2 Korpus Polski|2 Korpusu]] trwały jednak do 1947.
W [[1946]] zakupiono dom przy 20 Princes Gate od Lorda Woodbridge'a po bardzo okazyjnej cenie. Próby uzyskania poparcia finansowego z terenu Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej były związane z warunkiem powstania filii Instytutu w Ameryce.
==Rozwój
Od [[1960]] trwały prace nad połączeniem Instytutu Historycznego im. gen. Sikorskiego z Polskim Ośrodkiem Naukowym. Do rzeczywistego połączenia obu instytucji doszło jednak dopiero w [[1964]]. Nadano jej też nową nazwę: Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego. W [[1970]] powstała Fundacja Sztandarów PSZ, której celem jest zabezpieczenie i konserwacja [[sztandar]]ów. W [[1973]] doszło do fuzji z Polskim Instytutem Historycznym ''(dawna Komisja Historyczna Sztabu Głównego)''. Powstał Samodzielny Oddział Ealing IPMS, zajmujący się przede wszystkim dokończeniem monumentalnego dzieła "Polskie Siły Zbrojne w Drugiej Wojnie Światowej". W [[1988]] z Instytutem połączyło się Studium Polski Podziemnej, zachowując swoją autonomię jako samodzielny oddział.
| |||