Ciężka jazda: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 6:
 
===Historia===
Ciężka kawaleria znana już była w starożytności, stosowana między innymi w armii [[Aleksander Macedoński|Aleksandra Macedońskiego]]. W późniejszym okresie wchodziłą też w skład armi bizantyjskiej ([[katafrakci]]). W średniowiecznej Europie pospolite ruszenie [[rycerstwo|rycerzy]] walczyło niemal zawsze jako ciężka kawaleria. W XVI wieku, wraz z upadkiem znaczenia rycerstwa na polu walki, ich rolę przejęły formacje ciężkiej kawalerii złożone z najemników, czyli żołnierzy zaciężnych (m.in. [[kopijnicy]]). W XVII wieku na terenie [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczpospolitej]] pojawiła się [[husaria]], jedna z najlepszych ciężkich formacji kawaleryskichkawaleryjskich czasów nowożytnych, która paradoksalenieparadoksalnie jeszcze w XVI wieku była jazdą lekką. W tym samym czasie na terenie [[Imperium Osmańskie|Turcji]] istniały od średniowiecza formacje [[spahisi (Turcja)|spahisów]], zaś na zachodzie Europy pojawili się ciężkożbrojni [[kirasjer|kirasjerzy]].
 
Wraz z rozwojem broni palnej oraz nowoczesnej [[piechota|piechoty]], formacje ciężkiej kawalerii coraz bardziej traciły na znaczeniu. Ich pancerze nie chroniły już przed pociskami z broni palnej, zaś ruchliwość i zwrotność - główna zaleta kawalerii były u ciężkiej jazdy mniejsze niż u jazdy lekkiej. Ostatnie formacje ciężkich jeźdzców - kirasjerów istniały jeszcze w XIX wieku, między innymi w armii [[Księstwo Warszawskie|Księstwa Warszawskiego]], by zniknąć w tym stuleciu na zawsze z pól bitew.