Bitwa koło przylądka Stilo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uzupełnienia, drobne redakcyjne |
|||
Linia 11:
| terytorium =
| strona1 = [[Plik:Naval Ensign of the United Kingdom.svg|25px]] [[Wielka Brytania]]<br />[[Plik:Naval Ensign of Australia.svg|25px|]] [[Australia]]
| strona2 = [[Plik:Flag of Italy (1861-1946) crowned.svg|25px]] [[Zjednoczone Królestwo Włoch|Królestwo Włoch]]
| dowódca1 = [[Andrew Cunningham]]
| dowódca2 = [[Inigo Campioni]]
Linia 37:
Jako pierwsze weszły do walki krążowniki lekkie z zespołu admirała Toveya oraz włoskie [[Luigi di Savoia Duca degli Abruzzi (1937)|"Luigi di Savoia Duca degli Abruzzi"]] i [[Giuseppe Garibaldi (1937)|"Giuseppe Garibaldi"]]. Pierwsi ogień otworzyli Włosi, wykorzystując większy zasięg swoich dział. Ogień artyleryjski z obu stron był niecelny, jedynie pojedynczy pocisk trafił w HMS "Neptune", uszkadzając [[katapulta startowa samolotu|katapultę]] i znajdujący się na niej [[wodnosamolot]]<ref>[http://www.regiamarina.net/detail_text_with_list.asp?nid=35&lid=1&cid=3 Regia Marina Italiana] [dostęp 4 stycznia 2010]</ref>.
Po tym początkowym starciu na pole bitwy dotarł HMS "Warspite", otwierając ogień do najbliższych włoskich krążowników i zmuszając je do wycofania się na większą odległość. Wkrótce także obydwa pancerniki admirała Campioniego włączyły się do walki, jednak, w wyniku dokonanego wcześniej podziału celów, do HMS "Warspite" strzelał jedynie "Giulio Cesare", artylerzyści "Conte di Cavour" oczekiwali na wejście w zasięg swoich dział podążającego z tyłu HMS "Malaya"<ref name=RMI4>[http://www.regiamarina.net/detail_text_with_list.asp?nid=35&lid=1&cid=4 Regia Marina Italiana] [dostęp 4 stycznia 2010]</ref>. Tuż przed godziną 16.00. pociski "Giulio Cesare" obramowały HMS "Warspite"<ref>Włosi raportowali trafienie brytyjskiego pancernika, o czym miał świadczyć niebieski dym na HMS "Warspite", zaobserwowany przez niektórych włoskich obserwatorów, jednak nie znalazło to potwierdzenia w relacjach brytyjskich. Pomimo to niektórzy autorzy twierdzą, że trafienie miało miejsce, lecz zostało utajnione przez dowództwo Royal Navy [http://www.regiamarina.net/detail_text_with_list.asp?nid=35&lid=1&cid=7 Regia Marina Italiana] [dostęp 4 stycznia 2010]</ref>. Jednak zaraz potem ciężki pocisk [[kaliber broni|kalibru]] 381 mm wystrzelony przez brytyjski pancernik trafił w pokład "Giulio Cesare" w okolicy rufowego komina, uszkadzając pokład główny wokół jednej z [[wieża artyleryjska|wież artyleryjskich]] średniego kalibru<ref>Andrzej Jaskuła, ''Włoskie pancerniki typu Conte di Cavour. Cz. II'', w: ''Nowa Technika Wojskowa'' nr 11/1996, ISSN 1230-1665</ref>. Dym z pożarów wywołanych odłamkami został zassany przez nawiew do kotłowni, co spowodowało wyłączenie z użytku części [[kocioł parowy|kotłów]] i natychmiastowy spadek prędkości okrętu do 18 [[węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Dwóch włoskich marynarzy zginęło na skutek zatrucia dymem<ref name=RMI4/>. Kilka minut później ciężki krążownik [[Bolzano (1933)|"Bolzano"]], zaangażowany w wymianę ognia z krążownikami admirała Toveya, otrzymał trzy bezpośrednie trafienia pociskami średniego kalibru. Efektem jednego z nich było czasowe zablokowanie [[ster]]u i wypadnięcie cyrkulującego okrętu z szyku. Uszkodzenia krążownika zostały jednak szybko naprawione przez ekipy przeciwawaryjne i "Bolzano" mógł kontynuować walkę<ref name=RMI5>[http://www.regiamarina.net/detail_text_with_list.asp?nid=35&lid=1&cid=5 Regia Marina Italiana] [dostęp 4 stycznia 2010}</ref>.
Dowodzący włoską flotą z pokładu uszkodzonego "Giulio Cesare" admirał Campioni podjął decyzję o przerwaniu walki. Jego okręt stracił atut szybkości i w obliczu nadciągających kolejnych brytyjskich pancerników (HMS "Malaya" otworzył w międzyczasie ogień, chociaż włoskie okręty wciąż znajdowały się poza zasięgiem jego dział) był narażony na zniszczenie. Aby oderwać się od przeciwnika, admirał Campioni nakazał swoim niszczycielom postawić [[zasłona dymna|zasłonę dymną]] a następnie wykonać pod jej osłoną atak torpedowy. Atakujące niszczyciele natknęły się jednak na skoncentrowany ogień jednostek brytyjskich i żadna z torped nie trafiła w cel. Także admirał Cunningham postanowił przerwać bitwę, aby nie narażać własnych jednostek na atak włoskich samolotów, startujących z pobliskich lotnisk na [[Sycylia|Sycylii]] i [[Półwysep Apeniński|Półwyspie Apenińskim]]. Z pokładu HMS "Eagle" po raz drugi wystartowały samoloty torpedowe z zadaniem zaatakowania włoskich okrętów, jednak także ten atak był nieskuteczny. Nadlatujące nad pole bitwy samoloty Regia Aeronautica zaatakowały omyłkowo własne okręty, także nie uzyskując żadnego trafienia. Ostatecznie bitwa zakończyła się około godziny 16.45.
| |||