Anna z Kleve: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:AnneCleves.jpg|thumb|200px|right|'''Anna z Kleve''' na obrazie [[Hans Holbein (młodszy)|Hansa Holbeina młodszego]]]]

[[Plik:Armoiries Clèves-Marck.svg|thumb|right|100px|Herb Anny]]

Anna urodziła się w [[Düsseldorf]]ie jako córka [[Jan III (książę Kleve)|Jana III]], władcy niemieckiego księstwa [[Księstwo Kleve|Kleve]]. Książę jako wyznawca protestantyzmu został uznany za wygodnego sprzymierzeńca Henryka VIII. Namalowanie portretu przyszłej królowej, który miał być przedstawiony królowi, powierzono [[Hans Holbein (młodszy)|Hansowi Holbeinowi]]. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem, ukrył on niedostatki urody osoby portretowanej; przypuszcza się, że twarz Anny nosiła ślady po przebytej [[ospa wietrzna|ospie wietrznej]].

Sam Henryk twierdził potem, iż nie skonsumował małżeństwa, więc nie było potem większego problemu z przeprowadzeniem na tej podstawie [[rozwód|rozwodu]]. O Annie von Kleve wyraził się <ref>Weir, ''The Six Wives...'', str. 397-400</ref>:"''nic nie ma w sobie pięknego i roztacza złe wonie i z przodu i z tyłu. Obwisłe piersi i inne cechy wywołały u mnie pewność, że nie jest dziewicą. jej ciało nie nadaje się do wywołania jakiegokolwiek pożądania"''<ref>W późniejszym okresie król wypowiadał się o Annie zdecydowanie łagodniej (np. nie negował jej dziewictwa, tym bardziej że zachowały się listy Anny wskazujące na jej niewiedzę w sprawach intymnych; nie mówił nic o „złych woniach”). Wypowiedź miała stanowić uzasadnienie działań króla w przypadku, gdyby Anna sprzeciwiała się rozwodowi, a skoro tak się nie stało, to nie było potrzeby przedstawiania jej w złym świetle.</ref>. Nikt Anny o zdanie na temat Henryka nie pytał, król miał wówczas 145 cm obwodu w brzuchu, nieuleczalny, ropiejący wrzód na nodze, i cierpiał prawdopodobnie na [[impotencja|impotencję]]<ref> Herman, ''Sex'',str. 23</ref>

Jako jedyna z żon Henryka VIII Anna z Kleve została pochowana w [[Opactwo Westminsterskie|Opactwie Westminsterskim]]. Ma tam grobowiec koło głównego [[ołtarz]]a, prawie niewidoczny dla turystów, którym tej części kościoła nie zezwala się zwiedzać, gdyż jest zarezerwowana dla uroczystości [[koronacja|koronacyjnych]] i innych ceremonii dworskich.<ref>Fraser, str. 427-8</ref>.