Śluby zakonne: Różnice pomiędzy wersjami

Istnieją śluby czasowe i wieczyste - osoba składająca je ([[neoprofes]]) ślubuje żyć w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie do końca życia. W zależności od [[charyzmat]]u danego zakonu możliwe są jeszcze inne śluby, np. w [[Pijarzy|zakonie pijarów]] składany jest ślub szczególnej troski w [[wychowanie|wychowywaniu]] dzieci i młodzieży, natomiast [[jezuici]] składają dodatkowy ślub posłuszeństwa [[papież]]owi w sprawach [[Misja (religia)|misji]]. Z kolei w zakonie [[Benedyktyni|benedyktynów]] ślubuje się: stałość (''stabilitas''), obyczaje monastyczne (''conservatio morum'') i posłuszeństwo (''oboedientia'') zaś u sióstr Misjonarek Miłości Matki Teresy z Kalkuty istnieje dodatkowy ślub służby najbiedniejszym z biednych.

Natomiast w Towarzystwie Jezusowym (Zakonie Jezuitów) w ogóle nie ma ślubów czasowych. Po dwóch latach nowicjatu[[nowicjat]]u jezuita składa śluby wieczyste proste, a po odpowiednim czasie próby, zakończonym tzw. trzecią probacją, składa tzw. ostatnie śluby. Jezuita, który jest bratem zakonnym składa śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Podobne śluby składa jezuita-koadiutor do spraw duchowych (''coadiutor spiritualis''). A profes czterech ślubów składa cztery śluby: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa oraz posłuszeństwo papieżowi w sprawach misji.