Wojna polsko-krzyżacka (1519–1521): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot poprawia: en:Polish–Teutonic War (1519–21) |
literówka, błąd rzeczowy ("suweren"). Zygmunt Stary był suZerenem wobec Albrechta Hohenzolerna |
||
Linia 10:
W [[1505]] papież [[Juliusz II]] wydał [[brewe]] nakazujące Krzyżakom złożenie hołdu [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandrowi Jagiellończykowi]]. Jednak już w [[1509]] odwołał to postanowienie, wyznaczając sąd rozjemczy polsko-krzyżacki w [[Poznań|Poznaniu]]. W [[1511]] nowym wielkim mistrzem krzyżackim został [[Albrecht Hohenzollern (1490-1568)|Albrecht Hohenzollern]], siostrzeniec króla [[Zygmunt I Stary|Zygmunta Starego]]. Rokowania przeniesiono do [[Toruń|Torunia]], gdzie [[Arcybiskupi gnieźnieńscy i prymasi Polski|prymas]] [[Jan Łaski (prymas)|Jan Łaski]] bezskutecznie próbował wynegocjować z [[Diecezja pomezańska|biskupem pomezańskim]] [[Hiob von Dobeneck|Hiobem von Dobeneckem]] warunki na jakich Albrecht miał złożyć hołd lenny.
Uzbrojony przez Niemcy [[władcy Rosji|wielki książę moskiewski]] [[Wasyl III]] uderzył w [[1512]] na [[Wielkie Księstwo Litewskie]], rozpoczynając [[wojna litewsko-moskiewska 1512-1522|I wojnę polsko-rosyjską]]. Albrecht jako [[wasal]] Zygmunta Starego powinien był przyjść z pomocą swojemu
W [[1514]] w [[Moskwa|Moskwie]] podpisano rosyjsko-niemiecki [[sojusz zaczepno-odporny]], wymierzony w Polskę. Nad państwem Zygmunta I zawisła groźba uderzenia oskrzydlającego. Dopiero udana interwencja polskiej dyplomacji w czasie [[zjazd wiedeński|zjazdu wiedeńskiego]] w [[1515]] doprowadziła do zawarcia porozumienia z Maksymilianem I, mocą którego uznawał on stan prawny Prus z [[1467]] i rezygnował z sojuszu z Rosją. Rozstrzygnięcie Sprawy hołdu zawieszono na 5 lat.
| |||