Kościół Teatynów w Monachium: Różnice pomiędzy wersjami

▲Budowa rozpoczęta została 29 kwietnia [[1663]] r. pod nadzorem samego księcia-elektora. Nawa została zasklepiona w [[1672]] r., co pozwoliło artyście [[Carlo Brentano Moretti|C. B. Morettiemu]] przystąpić do wykonania imponującej dekoracji [[Stiuk|stiukowej]] jej wnętrza. W międzyczasie na skutek nieporozumień z architektem został odwołany ze stanowiska kierownika budowy ojciec Spinelli. Zastąpił go w [[1669]] r. [[Enrico Zuccalli]], który w [[1674]] r. opracował projekt konstrukcji kopuły. Zrealizowano ją w latach [[1676]] – [[1678]]. W [[1679]] r. został wybudowany grobowiec rodziny elektorskiej. Pierwszą część budowy zakończyło w [[1690]] r. wzniesienie dwóch wież, flankujących fasadę kościoła.

▲Dzisiejszy wygląd fasady kościoła pochodzi dopiero z następnego wieku, a konkretnie z lat [[1765]] – [[1768]]. Powstał na życzenie księcia-elektora [[Maksymilian III Józef|Maksymiliana III Józefa]], a jego autorem był nadworny architekt [[Wittelsbachowie|Wittelsbachów]], mistrz [[Rokoko|rokoka]] - [[François de Cuvilliés]] Starszy. Nowe mauzoleum powstało na prośbę [[Eduard von Riedel|E. von Riedela]] w [[1864]] r. po śmierci króla Bawarii [[Maksymilian II (król Bawarii)|Maksymiliana II]].

▲Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] kościół był czterokrotnie zbombardowany przez lotnictwo alianckie. Całkowitemu zburzeniu uległa kaplica południowa. Zniszczone zostały: [[nastawa ołtarzowa]] (dzieło [[Antonio Zanchi|A. Zanchiego]]), [[tabernakulum]] oraz większość wystroju rzeźbiarskiego (za wyjątkiem figur apostołów św. Jana i św. Marka, autorstwa Balthasara Ableithnera). Rekonstrukcja świątyni przebiegała jednak bardzo sprawnie i już 21 sierpnia [[1955]] r. odbyła się w niej pierwsza Msza św.

▲Kościół, utrzymany generalnie w stylu włoskiego [[barok]]u i wykończony żółtym tynkiem jest jedną z najłatwiej rozpoznawalnych budowli w Monachium. Jest budowlą jednonawową, z [[transept]]em i systemem bocznych kaplic. Nad skrzyżowaniem nawy i transeptu wznosi się kopuła na wysokim [[Bęben (architektura)|bębnie]]. [[Rokoko]]wa fasada zwieńczona jest trójkątnym [[Szczyt (budownictwo)|szczytem]], w którym widoczny jest [[Kartusz (architektura)|kartusz]] z [[herb]]em elektorów bawarskich. Flankują go dwie czworoboczne wieże z zegarami, przykryte wysokimi [[Hełm (architektura)|hełmami]]. Wydatne [[Woluta|woluty]] na zwieńczeniach wież przypominają podobne rozwiązanie z weneckiej świątyni [[Santa Maria della Salute (Wenecja)|Santa Maria della Salute]]. Wyjątkowe wrażenie robi śnieżnobiałe wnętrze świątyni, ozdobione stiukami. W jednej z bocznych kaplic znajduje się [[mauzoleum]] z grobami króla Maksymiliana II i jego małżonki, królowej [[Maria Fryderyka Pruska|Marii]]. W [[Krypta|krypcie]] pod kościołem znajdują się groby wielu innych członków rodu Wittelsbachów.