Benjamin Lincoln: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
tłumaczenie z en wiki - jeszcze niedokończone
 
tłumaczenie z en wiki - drobne zmiany
Linia 37:
===Teatr Północny (1776-78)===
 
W 1776 roku Benjamin Lincoln awansował do [[generał brygady|generała brygady]], a następnie do [[generał dywizji|generała dywizji]]. Został dowódcą wszystkich oddziałów Massachusetts na obszarze [[Boston|Bostonu]]. Po brytyjskiej ewakuacji Bostonu, Lincoln dołączył do generała [[George Washington|George'a WaszyngtonaWashingtona]] w Nowym Jorku i dowodził prawym skrzydłem w [[bitwa pod White Plains|bitwie pod White Plains]]. W niedługim czasie, po działaniach bojowych przy [[Fort Independence|Forcie Independence]] ''(ang. Fort Niepodległości)'', został mianowany generałem dywizji Armii Kontynentalnej.
 
W kwietniu 1777 roku został pokonany w [[bitwa pod Bound Brook|bitwie pod Bound Brook]] przez dużo silniejszego wroga pod dowództwem lorda Cornwallisa. We wrześniu 1777, Lincoln dołączył do obozu [[Horatio Gates|Horatio Gatesa]] nieopodal Saratogi, by wziąć udział w [[bitwa pod Saratogą|bitwie pod Saratogą]]. Podczas następnej bitwy pod Saratogą, Lincoln doznał urazu kostki u nogi (trafił w nią pocisk wystrzelony z muszkietu).
Linia 49:
Lincoln pragnął zgromadzić więcej oddziałów. Jednak legislatura wolała rozpocząć negocjacje z brytyjskimi dowódcami i pozwolić brytyjskim siłom przejść przez Karolinę Południową.
 
Lincoln powrócił do głównej armii WaszyngtonuWashingtona, którą poprowadził na południe [[Wirginia|Wirginii]] i przyczynił się do kapitulacji Yorktown (19 października 1781). TłumacząTłumacząc się chorobą, lord Cornwallis nie wziął udziału w uroczystości poddania się. Wolał wysłać swojego zastępcę, irlandzkiego generała [[Charles O'Hara|Charlesa O'Harę]]. W odpowiedzi, generał WaszyngtonWashington nie zaakceptował miecza O'Hary i wysłał swojego podwładnego, Benjamina Lincolna, by ten przyjął kapitulację.
 
===Sekretarz Wojny (1781-83)===