Jean Lannes: Różnice pomiędzy wersjami

W [[1801]] r. Napoleon wysłał go jako ambasadora do [[Portugalia|Portugalii]]. Opinie różniły się na temat jego możliwości w tym zawodzie, dlatego Napoleon już nigdy nie użył go jako dyplomaty. Po powołaniu cesarstwa został [[Marszałek Francji|Marszałkiem Francji]] (1804) i dowodził ponownie przednią strażą wielkiej armii francuskiej w kampanii Austerlitz. W [[Bitwa pod Austerlitz|bitwie pod Austerlitz]] w grudniu 1805 dowodził lewym skrzydłem armii francuskiej. W latach 1806 – 1807 podczas kampanii napoleońskich był u szczytu chwały; dowodząc swoimi korpusami odznaczył się przeprowadzeniem ich przez [[Las Turyński]], akcją pod [[Saalfeld]] (która jest teraz studiowana jako modelowa w Francuskiej Szkole Oficerskiej), w [[Bitwa pod Jeną|bitwie pod Jeną]] i [[Bitwa pod Pułtuskiem (1806)|pod Pułtuskiem]]. Jego dowodzenie przedniej straży w [[Bitwa pod Frydlandem|bitwie pod Frydlandem]] było jeszcze bardziej modelowe. W 1807 Napoleon nadał mu restytuowane [[Księstwo Siewierskie]].

 

 

Brał udział w starciach w okolicach Eckmühl i w czasie marszu na [[Wiedeń]]. Jego korpus prowadził armię francuską przez [[Dunaj]] i walczył razem z [[André Masséna|Masseną]] w straszliwej [[Bitwa pod Aspern|bitwie pod Aspern]]. 22 maja 1809 został zmuszony do odwrotu, podczas którego usiadł na chwilę pogrążając się w ponurych myślach. Wtedy otrzymał śmiertelną ranę: wystrzelony pocisk zrykoszetował i trafił go w skrzyżowane nogi, które zostały potem amputowane, lecz mimo prób ratowania zmarł od ran 31 maja w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Zaraz po operacji odwiedził go Napoleon, który objął go i płakał, mimo że bitwa toczyła się tuż obok. Jego najstarszy syn został mianowany Parem Francji przez [[Ludwik XVIII Burbon|Ludwika XVIII]].