Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 9:
Szefowie wydziałów posiadali uprawnienia dyscyplinarne dowódcy pułku. We wrześniu tego roku w strukturę departamentu włączono, przejściowo, stanowisko inspektora czołgów, które zajmował ppłk [[Wilhelm Orlik-Rückemann]]. W gestii departamentu leżały studia nad organizacją, wyszkoleniem, mobilizacją, demobilizacją piechoty i żandarmerii, sprawy obsady personalnej jednostek piechoty i żandarmerii do stanowiska dowódcy batalionu (równorzędnego) włącznie, administracja specjalnych działów wojskowych oraz przeprowadzanie inspekcji w imieniu ministra.
9 sierpnia 1923, w wyniku likwidacji Departamentu Spraw Poborowych, w struktury Departamentu Piechoty włączony został Wydział Poborowy kierowany przez płk Karola Froehlicha. 1 sierpnia 1924 zlikwidowany został Wydział Indywidualizacji Żołnierza Departamentu VIII Sanitarnego M.S.Wojsk., a w jego miejsce, strukturze Wydziału Poborowego Departamentu I Piechoty M.S.Wojsk. utworzony Referat Indywidualizacji Żołnierza. Referat zajmował się pracami [[Antropometria|antropometrycznymi]]. Skład osobowy referatu stanowił jeden oficer sztabowy (major) i dwóch oficerów młodszych (kapitan / podporucznik) oraz dwóch urzędnikiów cywilnych <ref>Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 33 z 19.08.1924 r., poz. 497.</ref>.
W listopadzie 1925 w strukturze departamentu pojawiła się nowa komórka organizacyjna – Wydział Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego. Szefem wydziału mianowano ppłk Michała Minkowskiego. Utworzenie wydziału było konsekwencją powierzenia szefowi departamentu spraw związanych z wychowaniem fizycznym i przysposobieniem wojskowym w całych siłach zbrojnych.
| |||