Tenis: Różnice pomiędzy wersjami

Linia równoleglarównoległa do siatki znajdująca się najdalej od niej nosi nazwę końcowej ([[język angielski|ang.]] ''baseline''), natomiast linia bliżej środka kortu nosi nazwę serwisowej. Pośrodku każdej z linii końcowych znajduje się znacznik środkowy. Linia najbardziej wysunięta na zewnątrz nosi nazwę linii deblowej. Wykorzystuje się ją tylko podczas meczów gry podwójnej i mieszanej. Linia boczna znajdująca się bliżej środka kortu wyznacza boczną granicę placu gry w meczach singla. Obszar między boczną linią deblową oraz położoną bliżej niej boczną linią singlową nazywany jest korytarzem deblowym. Stosowany jest tylko meczach par deblowych i mieszanych.

Linia biegnąca wszerz każdej z połówek kortu nazywana jest linią serwisową, ponieważ zawodnik musi przy serwisie trafić w obszar od siatki po stronie przeciwnika do tej linii. Tym samym, linia serwisowa nie oznacza miejsca, w którym stoi tenisista przy podaniu. Linia dzieląca linię serwisową nosi nazwę linii środkowej lub środkowej linii serwisowej. Obszar wyznaczony przez boczną linię singlową, linię serwisową i boczną linię serwisową nosi miano kara serwisowego. Przy każdym punkcie zawodnik serwuje w inne karo serwisowe. Piłka zostaje uznana za autową wtedy, gdy po zagraniu nie odbije się ani razu w polu gry wyznaczonym przez linie końcowe luboraz boczne (w zależności od konkurencji deblowe lub singlowe) lub od którejś z tych linii. Szerokość linii końcowej może sięgać maksymalnie 4 [[cal]]i (101,6 mm). Szerokość pozostałych linii musi mieścić się w przedziale od 1 do 2 cali (od 25,4 mm do 50,8 mm).