Stara Pomarańczarnia: Różnice pomiędzy wersjami

Od północnej strony dziedzińca odbywają się "Koncerty pod [[lipa|lipą]]". Zaprojektowana przez Merliniego sala teatralna jest prostokątna i pozbawiona charakterystycznych dla tamtego okresu zaokrągleń. Widownia schodkowo wznosi się w górę i ma kilka rzędów ławek oraz 9 lóż (trzy naprzeciwko sceny i trzy po bokach). W [[1787]] r. [[Jan Bogumił Plersch]] razem z [[Antoni Gerżabek|Antonim Gerżabkiem]] wykonali malowidło na suficie sali, przedstawiające [[Apollo (mitologia)|Apolla]] na [[kwadryga|kwadrydze]] w otoczeniu [[geniusz (mitologia)|geniuszów]]. Są tam również reliefowe medaliony [[Sofokles]]a, [[William Szekspir|Szekspira]], [[Jean Baptiste Racine|Racine’a]], [[Molier]]a. Wykonanie przypisywane jest Jasińskiemu. Pas malowideł między belkowaniem a sufitem przedstawia dziewięć iluzjonistycznych lóż wypełnionych publicznością. Przez wiele lat przypisywano realistyczne malowidła w teatrze, przedstawiające współczesnych ludzi, [[Antoni Smuglewicz|Antoniemu Smuglewiczowi]]. Przyniosły mu sławę doskonałego malarza. W raportach o budowie Starej Pomarańczarni wymieniono imię Antoni. Powyższa wzmianka dotyczyła jednak [Gerżabka a nie Smuglewicza. W raporcie można doszukać się jeszcze innej ciekawostki: w [[1787]] r. zarząd budowli królewskich zaprotokółował, że Plersch i [Antoni Gerżabek będą pracować przy platformie. Podczas pracy skierowano jednak [Gerżabka do malowania drugiego skrzydła, a Plersch dostał nowego pomocnika – Dąbrowskiego. W marcu [[1788]] r. obaj zaczęli malować salę widokową, która została oddana w |lipcu. Dąbrowski za tę pracę dostawał wynagrodzenie 20 [[dukat]]ów miesięcznie. Niedawno wysnuto przypuszczenie, że to właśnie on jest autorem namalowanych lóż z publicznością. Z raportów wynika, że Plersch maluje, a Dąbrowski mu tylko pomaga, jednak wymieniony jest jako autor plafonu. Jeśli plafon wykonał sam wykonał sam, można domniemywać, że dekoracje ścian zostawił dla pomocnika. Wskazywałby na to także odmienny wykonania obu tych elementów. Dąbrowski prawdopodobnie był specjalistą od [[malarstwo ścienne|malarstwa ściennego]]. Jeśli to on stworzył loże z publicznością, możne uznawać go za jednego z najlepszych, a nawet najlepszego malarza [[oświecenie w Polsce|epoki stanisławowskiej]].