Konrad II czerski: Różnice pomiędzy wersjami

{{DisambigR|2=[[Konrad I mazowiecki]]}}

Śmierć [[30 września]] [[1288]] Leszka Czarnego otworzyła przed Konradem II nowe możliwości. Tym razem (w przeciwieństwie do sytuacji w [[1279]] r.) Konrad II, który przebywał właśnie na [[RuśKsięstwo halicko-wołyńskie|Rusi]] u swojego sojusznika Włodzimierza Halickiego, zareagował błyskawicznie i z pomocą Rusinów wtargnął do Małopolski usiłując zdobyć ją dla siebie. Wśród możnych dzielnicy małopolskiej o wiele bardziej ceniono kandydatury: księcia wrocławskiego - Henryka Probusa i rodzonego brata Konrada - Bolesława II Płockiego. Niemniej Konrad II nie rezygnował i kiedy w [[1289]] r. zwycięstwo zaczęło coraz bardziej przechylać się na stronę [[Piastowie|Piasta]] Śląskiego, zawarł on układ z Bolesławem. Dokładnej treści zawartego wówczas zawieszenia broni nie znamy, choć możemy przypuszczać, że Bolesław II w zamian za rezygnację Konrada z Krakowa, pogodził się z podziałem ojcowizny, dokonanym w [[1275]] r. oraz zgodził się na jego panowanie w Sandomierszczyźnie. Układ już niebawem okazał się fikcją, gdyż Bolesław z nieznanych przyczyn zrezygnował, pomimo zwycięstwa w [[bitwa pod Siewierzem|bitwie pod Siewierzem]], z ubiegania się o tron krakowski, zaś Konrad został wyparty z Sandomierza przez przyrodniego brata Leszka Czarnego - [[Władysław I Łokietek|Władysława Łokietka]], który wystąpił z własnymi pretensjami do małopolskiego spadku.