Wikipedia

Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Ketu (dyskusja | edycje)
382 edycje
m int., lit.
Linia 42:
 
Jego pozycja jest wysoka z urzędu, ale znaczenie i władza poszczególnych spikerów bywała rozmaita. Oto kilka charakterystycznych przykładów:
* '''[[Newt Gingrich]]''' ([[Partia Republikańska (USA)|republikanin]] z [[Georgia|Georgii]]), który przewodniczył Izbie w latach [[1995]]-[[1999]], uważany był nie tylko zza przewodniczącego Izby, ale i lidera całej większości republikańskiej w Kongresie, oraz czołową postać Partii Republikańskiej w okresie, kiedy po raz pierwszy miała od ponad 40 lat większość w obu izbach, podczas gdy w [[Biały Dom|Białym Domu]] urzędował [[Partia Demokratyczna (USA)|demokrata]] [[Bill Clinton]] (to on był głównym organizatorem i ideologiem tzw. ''Republikańskiej Rewolucji''). Był więc w ocenie wielu najważniejszą osobą w państwie po prezydencie. Większość republikańska w Kongresie i Biały Dom były w owym czasie w stałym konflikcie na tle kontroli polityki wewnętrznej kraju
* Podobnie rzecz się ma z obecną spiker [[Nancy Pelosi]] i prezydentem [[George W. Bush|George'em W. Bushem]]
* '''[[Tip O'Neill]]''' (demokrata z [[Massachusetts]]), spiker w latach [[1977]]-[[1987]] (najdłużej zajmująca tę funkcję osoba zaraz po Rayburnie), stał na czele Izby i jej większości w okresie 6 lat prezydentury [[Ronald Reagan|Ronalda Reagana]] i uważany był wręcz za przywódcę [[amerykański liberalizm|liberalnej]] opozycji wobec [[konserwatyzm|konserwatywnej]] polityki prezydenta
** Wyżej wymieniane przypadki określano potocznie mianem kohabitacji, kiedy siłą rzeczy władzą musieli się dzielić spiker, który był liderem Kongresu i opozycji, i prezydent. Ten ostatni oczywiście sprawuje dalej władzę wykonawczą, ale jego pole manewru jest ograniczone przez władzę ustawodawczą
* '''[[Sam Rayburn]]''' (demokrata z [[Teksas]]u), spiker w latach [[1940]]-[[1947]], [[1949]]-[[1953]] oraz [[1955]]-[[1961]] uważany był za najbardziej efektywnego spikera w historii, ale nie był pierwszoplanową postacią, ponieważ w tym okresie demokraci prawie zawsze obsadzali stanowisko prezydenta, a to on jest nieformalnym przywódcą swej partii. Nawet w krótkim okresie [[1955]]-[[1961]] za ich lidera uchodził dwukrotny kandydat na prezydenta [[Adlai Ewing Stevenson II]]
* Inaczej niż wpływowi spikerzy pokroju Gingricha czy O'Neilla, wielu ich kolegów z racji piastowania tego urzędu, jak np. [[John W. McCormack]], uchodziło za mniej znaczących i wpływowych od prezydenta ze swojej partii, który, jak już się rzekło, przewodził całej swojej partii, a więc i większości na Kapitolu, używając jej jako bazę dla swoich rządów. Jeszcze inni, jak np. [[Carl Albert]], choć byli znacznie bardziej wpływowi, nie byli uważani za naturalnych liderów stronnictwa w czasie, gdy Biały Dom był w rękach politycznej konkurencji
* Czasami też dochodziło do sporów i rywalizacji między spikerem i prezydentem z jednej partii.
 
== Sukcesja prezydencka ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Spiker_Izby_Reprezentantów_Stanów_Zjednoczonych”