Państwowe Gimnazjum im. Elizy Orzeszkowej w Wilnie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wspomagane przez robota ujednoznacznienie: Jędrzejewiczowska reforma - Zmieniono link(i) Reforma jędrzejewiczowska |
gimnazju nie ma formy żeńskiej |
||
Linia 5:
Przez piewsze trzy lata ([[1915]]-[[1917]]) szkoła borykała się z wieloma problemami, spowodowanymi i działalnością władz (Wilno w tym czasie było pod okupacją niemiecką), i brakiem środków materialnych. Jeszcze gorsza sytuacja nastąpiła w czasie okupacji miasta przez [[Wojna polsko-bolszewicka|bolszewików]], nauki jednak nie przerwano.
Po zajęciu Wilna przez wojsko polskie w kwietniu [[1919]] roku szkoła otrzymała wsparcie władz państwowych i przeprowadziła się do gmachu przy ul. Orzeszkowej 7. Dyrektorem szkoły na krótko został Bronisław Zapaśnik, późniejszy dyrektor gimnazjum im. Mickiewicza. Następna okupacja sowiecka, przypadająca na miesiące letnie, niewiele zaważyła na losach szkoły, poza wyjazdem kilku nauczycieli. W roku [[1920]] gimnazjum upaństwowiono, nadając
29 czerwca 1923 roku nastąpiło uroczyste poświęcenie sztandaru szkoły. Poczet sztandarowy, w skład którego wchodziły najlepsze uczennice, uczestniczył we wszystkich ważnych uroczystościach Wilna, wziął także udział w pogrzebie [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]]<ref>Sztandar, przechowany przez okres [[II wojna światowa|II wojny światowej]] i lata powojenne przez ostatnią dyrektorkę gimnazjum, Eugenię Sumorok-Staniewiczową, został przez jej rodzinę przekazany wychowankom szkoły i znajduje się w [[Kościół św. Anny w Warszawie (Śródmieście)|kościele akademickim św. Anny w Warszawie]].</ref>.
| |||