Pietro Pisano: Różnice pomiędzy wersjami

Pochodził z [[Piza|Pizy]] i był skryptorem lub kapelanem papieża [[Paschalis II|Paschalisa II]]. W kurii uchodził za jednego z najwybitniejszych znawców prawa kanonicznego i cieszył się wielkim autorytetem. Około 1113 Paschalis II mianował go kardynałem-diakonem S. Adriano<ref>podpisy na dokumentach z tym tytułem od 16 października 1113 do 22 grudnia 1116</ref>, a w 1117 kardynałem-prezbiterem S. Susanna<ref>W tej godności świadkował na bullach Gelazjusza II, Kaliksta II i Honoriusza II między 12 kwietnia 1118 a 10 kwietnia 1129.</ref>. W styczniu 1118 uczestniczył w [[papieska elekcja 1118|wyborze]] [[Gelazjusz II|Gelazjusza II]]. W 1118 był legatem papieskim w Toskanii. W trakcie [[papieska elekcja 1130|podwójnej papieskiej elekcji]] w 1130 roku stanął po stronie [[Anaklet II|Anakleta II]], uznając, że dokonany przez zaledwie czterech kardynałów wybór [[Innocenty II|Innocentego II]] był nielegalny. Jego opinia w tej mierze miała prawdopodobnie duży wpływ na kardynałów, z których większość stanęła po stronie Anakleta. Występuje jako świadek na dokumentach Anakleta II między 14 lutego a 10 grudnia 1130. W listopadzie 1137 był jednym z przedstawicieli Anakleta na negocjacjach w Salerno w sprawie zakończenia schizmy. Pod wpływem [[Bernard z Clairvaux|Bernarda z Clairvaux]] przeszedł na stronę Innocentego II.<ref>Podpisywał jego bulle między 12 stycznia 1138 a 11 kwietnia 1139.</ref> Mimo protestów Bernarda z Clairvaux na [[Sobór Laterańskilaterański II|Drugim Soborze Laterańskim]] został pozbawiony godności kardynalskiej wraz z innymi byłymi stronnikami Anakleta II. Dopiero po śmierci Innocentego II nowy papież [[Celestyn II]] w drodze wyjątku, z uwagi na powszechny szacunek, jakim Pietro się cieszył, zgodził się na jego powtórne zaliczenie do grona kardynałów.<ref>Występuje jako świadek na bullach Celestyna II od 19 października 1143 do 27 lutego 1144.</ref> Zmarł prawdopodobnie wiosną 1144.

== Bibliografia ==