Sława Stećko: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Imiona i nazwiska
dr red. (-dubel)
Linia 1:
'''Jarosława Stećko''', [[język ukraiński|ukr.]] Ярослава Йосипівна Стецько, '''Sława Stećko''', właśc. Hanna Jewhenija Stećko, panieńskiez nazwiskodomu Muzyka (ur. [[14 maja]] [[1920]] w Romanówce koło [[Tarnopol]]a, zm. [[12 marca]] [[2003]] w [[Monachium]]) – [[Ukraina|ukraińska]] polityk, wieloletnia przewodnicząca [[Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów|Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów]], żona [[Jarosław Stećko|Jarosława Stećki]], byłego premiera rządu ukraińskiego utworzonego po proklamacji niepodległości Ukrainy we Lwowie 30 czerwca 1941.
 
== Życiorys ==
Właściwie nazywała się Hanna Jewhenija Muzyka i byłaByła tłumaczką z [[język angielski|angielskiego]], [[język francuski|francuskiego]] i [[język niemiecki|niemieckiego]]. Do OUN wstąpiła za namową brata w 1938 i obrała sobie pseudonim ''Sława''. Po wkroczeniu wojsk [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckich]] na tereny Kresów, odmówiła przyjęcia legitymacji [[Komsomoł]]u i zeszła do podziemia. Byłą łączniczką i sanitariuszką [[Ukraińska Powstańcza Armia|Ukraińskiej Armii Powstańczej]]. W 1943 została aresztowana we [[Lwów|Lwowie]] przez Niemców za działalność w ukraińskim ruchu oporu.
 
Po wojnie osiadła w [[Monachium]], gdzie poznała swojego przyszłego męża [[Jarosław Stećko|Jarosława Stećkę]], szefa OUN, z którym wspólnie założyła [[Antybolszewicki Blok Narodów]]. Po śmierci męża (w 1986) stanęła na czele OUN. W okresie [[Stan wojenny w Polsce 1981-1983|stanu wojennego]] wspierała [[Polska|polską]] opozycję, organizując zbiórki finansowe. Publicznie głosiła, że Polacy i Ukraińcy powinni traktować wspólną historię tak jak Amerykanie dzieje wojny secesyjnej, tj. z równym sercem do obydwu stron. Odmowę otwarcia [[Cmentarz Obrońców Lwowa|Cmentarza Orląt Lwowskich]] uważała za prowokację ze strony polityków prorosyjskich.