Blue (film): Różnice pomiędzy wersjami

| gatunek_filmu=[[film dramatyczny|dramat]] [[film dokumentalny|dokumentalny]],<br />[[film eksperymentalny]]

| kraj_produkcji={{Państwo|GBR}}

| reżyseria=[[Derek Jarman]]

| scenariusz=Derek Jarman

== Opis ==

Film jest ostatnią realizacją zmarłego na [[zespół nabytego niedoboru odporności|AIDS]] w [[1994]] roku [[Derek Jarman|Dereka Jarmana]] – brytyjskiego reżysera, scenarzysty, pisarza i poety. Jest uznawany za jeden z najbardziej kontrowersyjnych filmów<ref>{{filmweb|tytuł|39074|Blue}}</ref>. To obraz, który w całości składa się z błękitnego ekranu, [[muzyka|muzyki]] oraz [[głos]]ów docierających zza planu: dociekających znaczenia [[Barwa|koloru]], odkrywających najróżniejsze skojarzenia, ujawniających skrywane tajemnice, opisujących kolejne stadia choroby. Jest rodzajem intymnego dziennika [[człowiek]]a, który [[ślepota|ślepnie]] i zdaje sobie sprawę, że wkrótce [[śmierć|umrze]]. Ostatnim kolorem, który widział reżyser, Derek Jarman był właśnie [[niebieski]] – stąd tytuł filmu<ref name="Zone">[http://www.zoneeuropa.tv/po/fiszka.php?id=183 ZoneEuropa.tv]</ref>.

 

: ''Błękit jest uniwersalną miłością, w jakiej kąpie się człowiek. Raj na ziemi. Moja siatkówka jest odległą planetą. Błękit przekracza ponurą geografię ludzkich ograniczeń. Muszę się pogodzić z niewidzeniem. Krew rozsądku jest błękitna. Poświęcam się, by znaleźć jej najlepszy wyraz.''<ref name="Roszak">[http://www.polskieradio.pl/kultura/kultura.asp?id=1435 Joanna Roszak ''"Blue", Derek Jarman'']</ref>

 

Mimo prostoty i chłodu środków wyrazu, uchodzi za jeden z najbardziej radykalnych, wstrząsających obrazów w historii filmu<ref name="Zone" />. Jest pewnego rodzaju [[requiem]] nie tylko dla Jarmana, ale wszystkich jego przyjaciół, którzy umarli na AIDS.

 

: ''Pandemonium obrazu: błękit. Archeologia dźwięku. Błękit obserwował, jak zdanie materializuje się. Dla mojego wzroku nadszedł zmierzch. W powietrzu czuć śmierć. Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu. Z głębi swego serca módl się o wyzwolenie od obrazu. Obraz jest więzieniem duszy. Minąłem niebo. Nigdy dość... Łakome usta, błękitne oczy. Błękitne nieba.''<ref name="Roszak" />

 

Film kończy dedykacja: ''To H.B. and to all the true lovers.''

== Źródła ==

* [[Filmweb]]

 

{{Przypisy}}

 

[[Kategoria:Brytyjskie filmy dokumentalne]]

[[Kategoria:Brytyjskie filmy dramatyczne]]

[[Kategoria:Filmy o tematyce LGBT]]

[[Kategoria:Filmy w reżyserii Dereka Jarmana]]

 

[[de:Blue (Film)]]