'''Królestwo Longobardów''' – państwo stworzone w [[Italia|Italii]] przez zachodniogermański lud [[Longobardowie|Longobardów]].
Zamieszkujący na początku [[N.e.|naszej ery]] nad środkową [[Łaba|Łabą]] [[Longobardowie]] w [[VI wiek]]uwieku przenieśli się do [[Panonia|Panonii]], skąd zostali wyparci przez [[Awarowie|Awarów]] i w [[568]] pojawili się w [[Italia|Italii]]. Po opanowaniu jej północnej części (od nazwy ludu pochodzi nazwa [[Lombardia|Lombardii]]) utworzyli własne państwo ze stolicą w [[Pawia (miasto)|Pawii]], a następnie zajęli większą część [[Półwysep Apeniński|Półwyspu Apenińskiego]], z wyjątkiem [[EgzarchatRawenny|Egzarchatuwyjątkiem Rawenny]]posiadłości bizantyjskich, należącegow dotym [[CesarstwoEgzarchat BizantyńskieRawenny|CesarstwaEgzarchatu BizantyjskiegoRawenny]]. Początkowo wyznający [[arianizm]] Longobardowie za panowania [[Agilulf]]a (zm. [[616]]) przyjęli [[katolicyzm]], co przyspieszyło ich romanizację. Wzmocnienie królestwa Longobardów za panowania [[Liutprand (król Longobardów)|Liutpranda]] ([[711]]-[[ – 744]]) oraz ich napór na papieski [[Rzym]] wywołały w [[754]] i [[756]] interwencję [[Frankowie|Franków]]. W [[774]] [[Karol Wielki]] zdetronizował panującego wówczas [[Dezyderiusz (król Longobardów)|Dezyderiusza]] i przejął [[żelazna korona|żelazną koronę]] Longobardów (przekazał ją w [[781]] swojemu synowi [[Pepin Longobardzki|Pepinowi]]), a ich państwo włączył do państwa [[Frankowie|Franków]].
