Powstanie Karposza: Różnice pomiędzy wersjami

|straty2 = nieznane

}}

 

Po [[bitwa pod Wiedniem (1683)|klęsce wiedeńskiej]], na [[Bałkany|Bałkanach]] wzmógł się ucisk chłopów i górali ze strony Turków. Utraciwszy nadzieje na wolność chłopi uciekali masowo w góry organizując oddziały powstańcze i bandy zbójeckie walczące z Turkami. Na czele powstańców stanął przywódca hajduków z rejonu [[Rodopy|Rodopów]] Karposz. W wyniku walk powstańcy zajęli szereg miast m.in. Krivą Palankę, [[Kumanovo]] i Kacnik. Dzięki pomocy austriackiej w ręce powstańców wpadły też [[Skopje]] i Stip. Większość miast została jednak spalona przez wycofujące się na front zachodni wojska Habsburgów. Wielkie zniszczenia wyrządziła także armia [[Turcja|turecka]] nadciągająca ze wschodu. Turcy zdobyli i spalili m.in. Krivą Palankę bronioną przez 3000 powstańców. W starciu pod Kumanovem w ręce tureckie wpadł Karposz, który wraz z innymi powstańcami został powieszony. Ostatnim punktem oporu był Kacnik, który Turcy zdobyli w styczniu [[1690]] r. Powstanie upadło, wielu jego uczestników stracono lub wtrącono do więzienia.