Robert Michels: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się [[9 stycznia]] [[1876]] roku w [[Kolonia (Niemcy)|Kolonii]] jako syn milionera. Studiował historię i ekonomię w [[Paryż]]u, [[Monachium]], [[Lipsk]]u i [[Halle (Saale)|Halle]]. Zrezygnował jednak z prowadzenia życia jak jego ojciec i w [[1903]] roku przyłączył się do socjaldemokracji. Ten fakt przysporzył mu kłopotów w uniwersyteckiej karierze. W tym też roku kandydował do [[Reichstag]]u z ramienia [[SPD]]. Wtedy też zaprzyjaźnił się z [[Róża Luksemburg|Różą Luksemburg]] i [[Karol Kautsky|Karolem Kautskym]]. Sprzeciwienie się tendencjom do dryfowania swej partii w stronę realizowania oczekiwań burżuazji, spowodowało, że w szeregach SPD zyskał wielu adwersarzy. Duży wpływ wywarła na niego znajomość z [[Georges Sorel|Georgesem Sorelem]], gdyż zaczął przyjmować jego poglądy i stał się zwolennikiem rewolucyjnego [[syndykalizm]]u. Dlatego też między innymi wystąpił ze zbyt dla niego umiarkowanej SPD. Przyjaźnił się z [[Max Weber|Maxem Weberem]] i [[Werner Sombart|Wernerem Sombartem]]. Poświęcił jednak swoją karierę akademicką w Niemczech na ołtarzu socjalizmu, gdyż polityczne zaangażowanie Michelsa spowodowało, że na uniwersytecie w [[Marburg]]u odrzucona została jego praca habilitacyjna. W [[1907]] roku przeniósł się do [[Włochy|Włoch]] i jako [[Privatdozent]] wykładał ekonomię na uniwersytecie w [[Turyn]]ie. W [[1913]] roku uzyskał włoskie obywatelstwo, by w [[1914]] roku otrzymać profesurę w [[bazylea|Bazylei]], gdzie wykładał przez następne 15 lat. W październiku [[1922]] roku, zaraz po [[Marsz na Rzym|marszu na Rzym]] [[Mussolini]]ego, wstąpił do [[Partito Nazionale Fascista]]. W [[1928]] roku powołany został przez Mussoliniego na wzorowy faszystowski uniwersytet w [[Perugia|Perugii]]. Swe ostatnie dni życia spędził w Rzymie. Zmarł [[3 maja]] [[1936]].