Włócznia: Różnice pomiędzy wersjami

'''Włócznia''' - ogólna nazwa długiej prostej [[broń drzewcowa|broni drzewcowej]].

 

W zależności od ciężaru, rozmiarów, kształtu i rodzaju ostrego zakończenia ([[Grot (broń)|grotu]]), włócznia mogła służyć do miotania na odległość (''broń rzutna'') lub do walki wręcz.

 

 

W związku z tą powszechnością i rozmaitością trudno jest również dokonać jej klasyfikacji. Przyjmując jako kryteria czas i miejsce pojawiania się różnych, konstrukcyjnie określonych form włóczni, można utworzyć klasyfikację następującą:

* włócznia jako broń armii starożytnych

** włóczniami posługiwały się armie różnych wojsk, m.in. chińskie, greckie, macedońskie, rzymskie, starogermańskie;

* włócznia jako broń armii średniowiecznych i nowożytnych

** groty rozwinięte, o silnie zróżnicowanych konstrukcjach, często drzewca były dodatkowo zaopatrzone w proporce lub pompony;

 

Logicznym kryterium podziału wydaje się być ciężar i rozmiar włóczni. W oparciu o nie możemy wyróżnić:

* ciężkie włócznie [[jazda|jazdy]] (kawaleryjskie), np.: [[kopia (broń)|kopia]].

 

Ze względu na ogromne znaczenie, jakie broń ta odgrywała we wczesnych okresach rozwoju sztuki wojennej, pełniła ona również ważną rolę symboliczną w wierzeniach i obrzędowości wielu kultur.

Przykłady:

* [[Włócznia Świętego Jerzego]]

* [[Włócznia Świętego Maurycego]]

Stopniowy spadek znaczenia włóczni jako odmiany [[broń biała|broni białej]] rozpoczął się wraz wprowadzeniem i rozwojem [[broń palna|broni palnej]] oraz przezbrajaniem w nią oddziałów pieszych. Niemniej różne rodzaje włóczni utrzymały dość długo swoje znaczenie bojowe (np. [[kosynierzy]], [[lanca|lance ułańskie]], [[naginata]] - broń kobiet samurajskich i mnichów japońskich), bądź chociażby symboliczne (wyposażenie straży pałacowych, oznaka godności oficerskiej - [[halabarda]], [[partyzana]], [[szponton]]). [[Halabarda]] do dziś pozostaje uzbrojeniem [[Gwardia Szwajcarska|Gwardii Szwajcarskiej]].

 

 

 

== Zobacz też ==

[[Kantorion]]

 

[[Kategoria:Broń drzewcowa]]