Igo Sym: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Wybrana filmografia: poprawa linku |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 12:
===II wojna światowa===
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Sym pozostał w Warszawie. Podczas oblężenia pracował w Straży Obywatelskiej: kopał rowy przeciwlotnicze, wydobywał rannych spod gruzów. Po kapitulacji stolicy i rozpoczęciu działań [[Okupacja niemiecka w Polsce|władz okupacyjnych]] na początku pracował w magistracie jako tłumacz i w wojskowej komendanturze rejestrującej pojazdy<ref>Irena Górska-Damięcka, ''Wygrałam życie'', Prószyński i S-ka, Warszawa 1997, str. 93.</ref>. Pod koniec roku zadeklarował się jako [[Volksdeutscher|Volksdeutscher]]. Ze względu na swoją przedwojenną sławę stał się cennym elementem legitymizacji nowego porządku. Urząd propagandowy [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnego Gubernatorstwa]] Propaganda–Abteilung powierzył mu stanowisko dyrektora "Theater der Stadt Warschau" (ex [[Teatr Polski w Warszawie|Teatr Polski]], przy ul. Karasia 2) oraz zarządzanie kinem ''[[nur für Deutsche]]'' "Helgoland" (było to przedwojenne "Palladium" na ul. Złotej 7/9). Otrzymał koncesję na prowadzenie Teatru Komedia przy ul. Kredytowej 14.<ref name=Kunert>[http://powstanie-warszawskie-1944.ac.pl/akc_sym.htm Andrzej K. Kunert ''Likwidacja Igo Syma''.]</ref> W [[1940]] organizował werbunek polskich aktorów do antypolskiego filmu ''[[Powrót do ojczyzny|Heimkehr]]''.
Sym był jeszcze przed II wojną światową agentem wywiadu niemieckiego<ref name=Hera>Janina Hera, ''Losy aktorów w Generalnym Gubernatorstwie'', "Pamiętnik Teatralny", 1997, nr 46.</ref>. W czasie okupacji został [[konfident]]em [[Gestapo]]. Na początku wojny pomógł zorganizować zasadzkę, w której zaaresztowano ukrywającą się [[Hanka Ordonówna|Hankę Ordonównę]], jego przedwojenną koleżankę z teatru i ekranową partnerkę.<ref name=Staedeli/> Działalność Syma rozpracowywał [[Roman Niewiarowicz]], reżyser Teatru Komedia, w [[Polski ruch oporu w czasie II wojny światowej|podziemiu]] szef jednej z brygad [[kontrwywiad]]u [[Związek Walki Zbrojnej|Związku Walki Zbrojnej]], noszący pseudonim "Łada". Podejrzenie co do współpracy Syma z Niemcami powzięły już przed wojną [[Oddział II Sztabu Generalnego WP|wywiad i kontrwywiad]]. Zadanie obserwacji Syma oficerowie "dwójki" powierzyli Niewiarowiczowi jeszcze w [[1939]] r., w konsulacie polskim w [[Budapeszt|Budapeszcie]], w czasie ewakuacji polskich władz.<ref name=Hera/>
Linia 33:
===Represje niemieckie===
[[Plik:Bekanntmachung.Igo.Sym.Assassination.Warsaw.1941.jpg|thumb|250 px|List gończy za małżeństwem Damięckich, wydany tydzień po zamachu.]]
W odwecie za śmierć Igo Syma Niemcy wzięli 118 zakładników, spośród których 21 osób rozstrzelano [[11 marca]] [[1941]] w [[Palmiry|Palmirach]].
| |||