Vallabhbhai Jhaverbhai Patel: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 4:
W latach [[1910]] - [[1913]] kształcił się w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Specjalizował się w [[prawo karne|prawie karnym]]. Po powrocie do kraju, przez kilka lat pracował jako adwokat w [[Allahabad]]zie. Od [[1917]] brał udział w ruchu biernego oporu. Wielokrotnie był więziony przez brytyjską administrację kolonialną. Trzykrotnie ([[1929]], [[1937]] i [[1945]]) kandydował na stanowisko przewodniczącego [[Indyjski Kongres Narodowy|Indyjskiego Kongresu Narodowego]], rywalizując z Nehru. Za każdym razem rezygnował na prośbę [[Mahatma Gandhi|Mahatmy Gandhiego]]. Popierał zachowanie statusu [[dominium]] w ramach [[Wspólnota Narodów|Wspólnoty Narodów]] przez Indie. Przychylnie odnosił się do koncepcji utworzenia [[Pakistan]]u. W polityce gospodarczej przeciwstawiał się socjalistycznym reformom podejmowanym przez premiera.
W latach [[1947]] - [[1950]] był wicepremierem i ministrem spraw spraw wewnętrznych. Jego największym osiągnięciem było stworzenie trwałego systemu administracyjnego, w tym likwidacja księstw<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = | imię = | tytuł = Słownik najnowszej historii świata 1900 - 2007 marty - prze | data = 2008 | wydawca = Rzeczpospolita, Prószyński i S-ka | miejsce = Warszawa | isbn = 978-83-7469-686-9 | strony = 142 }}</ref>. Jako wpływowy działacz partyjny doprowadził do przekształcenia Kongresu w nowoczesną partię polityczną o sformalizowanych strukturach.
W [[1991]] został pośmiertnie uhonorowany najwyższym indyjskim odznaczeniem państwowym, [[Order Bharat Ratna|Orderem Bharat Ratna]].
| |||