Jan Nagórski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
data urodzenia i miejsce
m Wycofano edycje użytkownika 81.190.96.86 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Loveless.
Linia 1:
[[Plik:Nagórski Jan.jpg|thumb|right|150px|Jan Nagórski]]
'''Jan Nagórski''' (ur. [[298 stycznialutego]] [[19961888]] we [[warszawieWłocławek|Włocławku]], zm. [[9 czerwca]] [[1976]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski inżynier, jeden z pierwszych [[pilot polski|polskich pilotów]], pierwszy na świecie [[lotnik polarny]] i pierwszy wykonawca akrobacji lotniczych ([[Pętla (lotnictwo)|pętli]]) na [[Wodnosamolot|wodnosamolocie]]. Znany także pod zrusyfikowanym nazwiskiem ''Iwan Nagurski'' (Нагурский Ян Иосифович).
 
Urodził się we Włocławku, na ziemiach będących wówczas pod [[Zabór rosyjski|zaborem rosyjskim]]. Po ukończeniu prywatnej szkoły początkowej przy ul. Królewieckiej we Włocławku wyjechał do [[Odessa|Odessy]], gdzie w [[1909]] r. zdobył dyplom rosyjskiej szkoły oficerów piechoty. W [[1912]] ukończył też szkolenie w I Wszechrosyjskim Aeroklubie. W [[1913]] roku studiował w oficerskiej szkole powietrzno-morskiej [[Gatczina|Gatczinie]] (pod [[Sankt Petersburg]]iem), zdobywając tytuł "lotnika wojennego". Był jednym z pierwszych lotników carskiej marynarki wojennej. W [[1914]] roku Nagórski otrzymał polecenie odnalezienia wyprawy [[Georgij Siedow|Georgija Siedowa]], G. Brusiłowa i W. Rusanowa zaginionej wśród lodów Arktyki. Admiralicja sprowadziła z [[Francja|Francji]] samolot [[Maurice Farman M.F.11]] i Nagórski, wraz z przydzielonym mu marynarzem mechanikiem E. Kuzniecowem, udał się statkiem z [[Archangielsk]]a na [[Wyspa Północna (Nowa Ziemia)|Nową Ziemię]], skąd rozpoczął serię lotów rozpoznawczych. 21 sierpnia [[1914]] Nagórski odbył pierwszy lot nad [[Odkrycia i badania Arktyki|Arktyką]] na wodnosamolocie wzdłuż zachodnich wybrzeży Nowej Ziemi, oddalając się o 100 km od lądu i przebywając ok. 400 km podczas 4 godzin i 20 minut lotu. Między 21 sierpnia a 13 września 1914 roku wykonał pięć lotów, spędzając w powietrzu ponad dziesięć godzin i przelatując ponad tysiąc sto kilometrów nad lądem i [[Morze Barentsa|Morzem Barentsa]] na wysokości od 800 do 1200 m. Podczas ostatniego przelotu dotarł do 76 stopnia [[szerokość geograficzna|szerokości geograficznej]] północnej. Nie odnalazł ekspedycji Siedowa, ale zdobył cenne doświadczenie jako pierwszy polarny lotnik w historii. Jego raport zawierał liczne spostrzeżenia i wskazówki (m.in. pomysł malowania samolotów operujących nad Arktyką na czerwono, aby uczynić je bardziej widocznymi). Osiągnięcia Nagórskiego, wysoko ocenione również przez admirała carskiej floty Michaiła Żdanko (М. Е. Жданко), dowodziły, że zdobycie [[Biegun Północny|Bieguna Północnego]] przy pomocy samolotu jest możliwe.