|
'''Zachariasz''' (hebr. זְכַרְיָה, Zecharja, Jahwe pamięta) – [[Żydzi|izraelski]] [[prorok]], syn arcykapłana [[Jojada|Jojady]]. Wystąpił przeciwko królowi Judy [[Joasz (król Judy)|Joaszowi]], krytykując go za odstępstwo od Jahwe. Z tego powodu został ukamienowany na rozkaz króla (2 Krn 24,20-21).
{{źródła|data=2009-10}}
Zachariasz (hebr. זְכַרְיָה, Zecharja, Jahwe pamięta) – [[Żydzi|izraelski]] [[prorok]], którego działalność przypadła od listopada [[520 p.n.e.]] do grudnia [[518 p.n.e.]], czyli od ósmego miesiąca w drugim roku panowania [[Dariusz]]a do dziesiątego miesiąca czwartego roku rządów tegoż króla. Wielu biblistów uważa go za [[kapłan]]a, który według Księgi Nehemiasza (12, 16) stał na czele kapłańskiego rodu Iddo.
[[Kategoria:Postacie Starego Testamentu]] ▼Jest autorem pierwszych ośmiu z czternastu rozdziałów księgi noszącej jego imię. Rozdziały te zawierają 8 wizji dotyczących odbudowy świątyni i nadziei na odnowę moralną bytu narodowego. Zachariasz jest pierwszym prorokiem, którego wizje przybierają obrazy surrealistyczne, dlatego określa się go jako prekursora proroctw [[apokalipsa|apokaliptycznych]].
[[ar:زكريا يهوياداع]]
W swojej nauce podkreśla transcendencję Boga. Jest przejęty przede wszystkim troską o odbudowę Świątyni [[Jerozolima|Jerozolimskiej]], a także o świętość narodu. Przepowiadając przyszłość Zachariasz głęboko wierzył że: [[Jahwe]] zniszczy ciemiężycieli [[Izrael]]a, wszyscy [[Żydzi]] wrócą do Jerozolimy, Świątynia będzie odbudowana, Jahwe zamieszka w Świątyni, Jerozolima będzie miastem otwartym, bez murów, poganie przyjmą wiarę w Boga, naród odnowi się moralnie i będzie żył w wewnętrznym pokoju, jak również z sąsiadami, nastanie zgoda między władzą cywilną i kapłanami oraz że posty obchodzone na pamiątkę zburzenia Jerozolimy zostaną zniesione.
[[en:Zechariah ben Jehoiada]]
[[fr:Zacharie Ben Joïada]]
▲[[Kategoria:Postacie Starego Testamentu]]
[[he:זכריה בן יהוידע]]
[[nl:Zacharia (zoon van Jojada)]]
| 