Wersja z 05:20, 1 kwi 2009 edytuj Koperczak (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 637 edycji Dodano foto:pracownia konserwatorska ← poprzednia edycja		Wersja z 01:17, 16 maj 2010 edytuj anuluj edycję Żbiczek (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 7172 edycje m poprawa linków do ujedn. i przek., WP:SK następna edycja →
Linia 1: [[Plik:Clement VIII mosaic.jpg\|thumb\|150px\|Portret papieża Klemensa VIII, 1600-1601]] [[~~Grafika~~Plik:Cathedral Virgin Mary-7.jpg\|thumb\|150px\|[[Antepedium]] ołtarza Katedry Wniebowzięcia M.P. w Dubrowniku]] [[~~Grafika~~Plik:Stemma di Firenze, Capelle Medicee.jpg\|thumb\|150px\|left\|Mozaika z kaplicy Medyceuszy]] [[~~Grafika~~Plik:Fortezza lab.jpg\|thumb\|left\|Pracownia konserwatorska we Florencji]] '''Pietra dura''' (wł. "twardy kamień") l.mn. pietre dure; inaczej '''mozaika florencka''' – technika zdobienia powierzchni przez układanie obrazów i ornamentów z płytek z twardych odmian kamienia ([[agat]], [[Chalcedon (minerał)\|chalcedon]], [[jaspis]], [[~~lazuryt\|~~lapis lazuli]], a także [[Masa perłowa\|macica perłowa]], [[koral]]), zapoczątkowana we Włoszech w okresie Renesansu. W odróżnieniu od klasycznych [[Mozaika\|mozaik]] układanych z różnobarwnych kostek lub pręcików, technika pietra dura stosuje ściśle dopasowywane do siebie kształtki odpowiadające większym fragmentom kompozycji. Przy docinaniu elementów wykorzystywano naturalne przebarwienia kamieni - żyłki i smugi - dla wzbogacenia kompozycji. Jako spoiwo służył kit [[mastyks]]owy. Gotowe mozaiki szlifowano do uzyskania lustrzanego połysku, uzyskując niezwykle trwałe dzieła sztuki zdobniczej. Technika pietra dura była uprawiana szczególnie we [[Florencja\|Florencji]]. Do naszych czasów rzemieślnicy florenccy wytwarzają drobiazgi pamiątkarskie w tej technice. Linia 11: We Florencji przy via degli Alfani 78 działa Museo dell’Opificio delle Pietre Dure, z dostępnym dla zwiedzających czynnym warsztatem. == Bibliografia == * Annapaula Pampaloni Martelli, ''Museo dell’Opificio delle Pietre Dure di Firenze'', Arnaud, Firenze 1975. * Annamaria Giusti, ''Pietra Dura'', Hirmer Verlag, München 2005 ISBN 9783777427454 * Rolf C. Wirtz, ''Florencja'', Könnemann, Köln 1999, ISBN 3-8290-8142-1 [[Kategoria:Zdobnictwo]]▼ {{Commonscat\|pietre dure}} ▲[[Kategoria:Zdobnictwo]] [[de:Pietra dura]] [[en:Pietre dure]]

Pietra dura: Różnice pomiędzy wersjami