Jakub Fontana: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m dodanie daty do szablonu, zmiany kosmetyczne |
|||
Linia 6:
Jakub Fontana urodził się jako najstarszy syn Józefa Fontany (zm. 1741). Pierwsze kroki w zawodzie stawiał pod kierunkiem ojca jako jego pomocnik a potem także współpracownik. Został wysłany za granicę, w latach 1732-36, gdzie zapoznał się z najwybitniejszymi dziełami Włoch (północnych Włoch i Rzymu) i Francji (Paryż), mógł poznać aktualne kierunki i tendencje w architekturze, przywieźć wzorniki z których już do końca życia czerpał natchnienie.
Okres młodzieńczy przypada na lata 1710-1743. W tym czasie przypisywane jest mu udział w budowie wież [[Kościół Matki Bożej Łaskawej i św. Wojciecha w Łowiczu|kościoła pijarów]] w
Kolejną realizacją, w której wziął udział Jakub Fontana przy boku ojca jest kościół franciszkanów przy ulicy Zakroczymskiej w Warszawie, konsekrowany w 1737 roku. Projekt kościoła był przygotowany przez Jana Chrzciciela Ceroniego. W 1750 roku kościół otrzymał dopiero fasadę, która jest przypisywana Jakubowi Fontanie (fasada została przebudowana przez Józefa Borettiego w 1788). Po śmierci ojca Józefa w 1741 roku Jakub objął przedsiębiorstwo i wszystkie roboty. Dorobek młodzieńczy przedstawia się dość skromnie i silnie związany był z działalnością budowlaną ojca Józefa. Samodzielną pracę Fontana rozpocznie w 1737 roku po przyjeździe z podróży po północnych Włoszech i Rzymie oraz stolicy Francji i Wiednia.
| |||